^*grad/o ^UV

1.

[grad.0o.KOMUNE]
en:

Mezuro de kvalito, forto, intenso: la grado de lia bonstato [1]; fajro ekflamadis […] en tiel forta grado, ke io simila neniam estis [2]; la juĝisto ordonu kuŝigi lin kaj bati lin […] laŭ la grado de lia kulpeco [3]; ĉiufoje kiam mi pensas la kanto estas finita, mi ĝuste leviĝas al grado multe pli alta [4]; li sciis ĉion, kion homo povas scii, kiel ajn altan gradon de klereco li povas atingi [5]; unu rigardo instruos vin, kia grado estas precizaj la raportoj [6]; la miro de la policestro ŝajnis atingi la plej altan gradon [7]; mi devas scii la gradon de via artisma klereco, por ke mi povu trovi rimedon fari de ĝi konforman uzon ^Marta ; pri la lingvo germana vi diris al mi, ke vi scias ĝin en tre malforta grado ^Marta ; la gradoj de komparo (pozitivo, komparativo, superlativo) [8]; grado post grado (iom post iom). nuanco

2.

[grad.0o.sxtupo]
en:

Ŝtupo de hierarÄ¥io, rango: tiuj, kiuj bone servadis kiel diakonoj, akiras al si bonan gradon kaj grandan kuraĝon en la fido, kiu estas en Kristo Jesuo [9]; li povis doni pruvon nur pri sepdek unu gradoj da nobeleco [10]; la ordeno de Vladimiro de kvara grado [11]; atendante ĉiutage sian elekton al la komandanta grado [12]; kiam ekparolas kun mi persono, kiu havas rangon per unu pli altan, […] mia lango engluiĝas [13]; kuzo je la tria grado ^PIV1 ; preparseminario por la ekzameno de la tria grado [14]. distingo²

3.

[grad.0o.SCI]
en:

Ĉiu el la egalaj dividoj de skalo, termometro, kc: la hormontra ombro iru antaÅ­en je dek gradoj [15]; en januaro oni havas 10 gradojn super la nulo [16]; en la kamparo […] frostis ankoraÅ­ kelke da gradoj pli ol en la urbo [17]. difino²

4.

[grad.0o.MAT]
en:

a)

[grad.0o.unuo]
en:

^VdE Komunuza mezurunuo de ebena angulo, egala al la 180a parto de streĉita angulo; simb. ˚: grado egalas al `pi//180` radianoj.

b)

[grad.0o.polinomo]
en:

[18] (de polinomo) La plej granda indico de ĝiaj termoj: la grado de konstanta polinomo estas 0.

c)

[grad.0o.ekvacio]
en:

[19] (de algebra ekvacio) La grado ^4.b de la polinomo ĝin difinanta.

d)

[grad.0o.superkorpo]
en:

[20] (de korpo `bb K′` rilate al subkorpo `bb K`) Dimensio de `bb K′`, konsiderata kiel vektora spaco super `bb K`: la gradon de `bb K′` rilate al `bb K` oni signas per `[bb K′:bb K]`; la grado de la korpo de kompleksoj rilate al tiu de reeloj estas 2.

e)

[grad.0o.grafea_vertico]
en:

^KompLeks (de vertico `v` de grafeo) Nombro de eĝoj incidaj al ĝi; simb. `"grad"(v)`: la grado de izolita vertico estas nulo; la grado de vertico egalas al la sumo de ĝiaj elira kaj enira duongradoj. elira duongrado, enira duongrado.

1.

[grad.0a.kvanta]
en:

Rilata al grado: estas nur grada diferenco (la diferenco ne tuŝas la esencon de la afero, sed ĝian gradon) inter la komunumoj de eble 100 mil esperantistoj kaj 500 idistoj (la precizaj ciferoj ne gravas) [21]; la manlaboraj aktivaĵoj […] postulis alt-gradan aŭskult- kaj kompren-kapablon [22]; la Katedro rajtas aranĝi kursojn por komencantoj (1a-gradajn), por progresintoj (2a-gradajn) kaj por instruontoj (3a-gradajn) [23].

2.

[grad.0a.iompostioma]
en:

Iompostioma, maldrasta, malabrupta: la pastro […] ordonis estingi la torĉojn kaj lasi nur la bruletantan ŝnuron, kiu […] montris la horojn per sia grada brulado [24]; la trovita substanco – Ä¥alkomfalino – […] agas en la daÅ­ro de tri, kvar horoj per malfortigo kaj fina paralizo de la kardia muskolo, kun grada endormigo [25]; oni rimarkis en li gradan ŝanĝiĝon ^PIV1 . progresiva²

[grad.0aro.KOMUNE]
en:

Sistemo de mezuraj aÅ­ rangaj gradoj; skalo²: la suno retiriĝis je dek gradoj laÅ­ la gradaro, laÅ­ kiu ĝi malsupriĝis [26]; kiam mi vizitis la lernejon, ni ricevis atestojn laÅ­ kvingrada gradaro [27]; [ŝi] ricevis la universitatan gradon de kandidato pri kulturologio (laÅ­ la okcidenta universitata gradaro ĝi similas al la doktora) [28]. eskalo²

1.

[Mankas mrk por aldoni tradukojn]

Distribui laŭ la gradoj de io: Andreo Cseh, do, ordigis la instruitajn gramatikaĵojn en sistema gradigita sinsekvo [29]; la juĝisto gradigis siajn kulpigrimedojn, li konservis por la fino sian plej bonan argumenton [30]; li pli ŝatis gradigi la dozojn kaj nur veki sian sciemon, ne intervenante tro peze [31]; provu anstataŭ „fama“ la malpli absolutan „konata“, […] tiel eblas gradigi la famon [32]. dozi, nuanci, klasigi, vicigi

2.

[Mankas mrk por aldoni tradukojn]

Dividi per gradoj, marki gradojn sur io: gradigita skalo kompletigas termometron kaj ebligas kontroli temperaturon [33].

Iom post iom; laŭŝtupe: lia gusto edukiĝis kaj firmiĝis poste, laŭgrade [34]; la infanoj laŭgrade transformas spontanajn emociajn reagojn en konsciajn parolsonojn kaj gestojn [35]; lia populareco laŭgrade malaltiĝis pro diversaj kialoj [36].

^KompLeks

(de vertico `v` de orientita grafeo) Nombro de eĝoj, kies komenca rando estas la koncerna vertico; simb. `"grad"^+(v)`.

^KompLeks

(de vertico `v` de orientita grafeo) Nombro de eĝoj, kies fina rando estas la koncerna vertico; simb. `"grad"^(-)(v)`.

[grad.ia0e.KOMUNE]
en:

Ĝis ia grado, parte, iom: mi estis kontenta iagrade liberiĝi je ŝi [37]; lin baris diversaj faktoroj, la konkurenco, iagrade ankaŭ antaŭjuĝoj [38]; la pensoj duoniĝis kaj certagrade li jam sentis sin eksterlande ^Metrop ; kiu ne povas esti honesta homo, tiu certagrade devas esti fripono, kaj al kiu estas pli malfacile iĝi honesta, ol al fripono [39]? la plej eminentaj viroj rilate al virto kaj talento estis devigitaj iagrade alĝustigi siajn principojn al sia rango [40]. iom

[grad.laux0ekiel.KOMUNE]
en:

En proporcio kun tio ke..., laŭmezure kiel...: Vinicius fikse rigardis la gracian figuron de Ligia, kiu, laŭgrade kiel la matenlumo kreskis, iĝadis ĉiam pli arĝenta [41]; laŭgrade kiel la agrikulturo progresis, oni sukcesis kulturi plantojn for de ilia natura hejmloko [42]. ju, kiom

[43]

(p.p. polinomo aÅ­ algebra ekvacio) Kies grado ^4.b aÅ­ ^4.c estas `n`; legu: noagrada: duagrada ekvacio; ajna n-a-grada kompleksa ekvacio havas `n` radikojn.

[grad.suficxa0e.KOMUNE]
en:

Sufiĉe, en sufiĉa kvanto, kun sufiĉa forto, intenso...: mi scias la desegnadon en sufiĉa grado, por povi pretigi […] la necesajn modelojn ^Marta ; ĉi tiu kutimo, dehaki al amataj parencoj la kapon, ŝajnis al mi, verdire, sufiĉagrade terura [44].

(dependiga konjunkcio)

[grad.tia0ke.KOMUNE]
en:

Ĝis tia grado, ke..., tiel forte ke..., tiom ke... la fortoj forlasis Ligian tiagrade, ke ŝi pezis, kiel senviva, sur la brakoj de Ursus [45]; informoj, kiuj ŝajnas tre gravaj, malaperas el via memoro ĝisgrade, ke vi eĉ ne povas rekoni ĝin la venontan fojon kiam vi renkontas ĝin denove [46].