^*konstant/a ^PV

1.

Karakterizas ion, kiu ne ĉesas esti la sama; senŝanĝa, senĉesa, ĉiamdaŭra: liaj okuloj jam longe ne vidis la anglan ilikon (vd ilekso) kaj ĝian malluman konstantan verdaĵon ^BdV ; vivrimedoj konstantaj estis donataj al li de la reĝo ĉiutage dum lia tuta vivo [1]; malpacema edzino estas kiel konstanta gutado [2]; ili […] turmentiĝas per konstantaj duboj ^EE ; konstantan memoron mi havas pri vi en miaj preĝoj, nokte kaj tage [3]; ni havigos al vi konstantan oficon [4]; la imperiestro tuj […] sendis voki lian konstantan kuraciston [5]; ŝi ne havas konstantan restejon [6]; aŭdiĝis konstanta klakado [7]; ili […] turmentiĝas per konstantaj duboj ^EE ; konstantaj disputoj [8]; konstanta mokado [9]; ŝi rigardis la sennombrajn malgrandajn ŝtonojn sur la bordo, la akvo per konstanta tornado donis al ili ĉiuj formon globan [10]; la maro prezentis konstantajn ŝanĝiĝojn [11]. daŭra, kontinua, egala^1.a, nepasa, senhalta

2.

Karakterizas iun, kiu neniam ŝanĝas siajn sento- aŭ pens-manierojn: ni devas esti atendemaj kaj konstantaj […] kaj ni ne devas perdi la kuraĝon ^DL . egalanima, kvieta, modera

3.

a)

[12] Ne varianta, dependanta de neniu variablo: la konstanta termo de ekvacio. varianta.

b)

[13] (p.p. bildigo) Tia, ke ĝia bildaro enhavas nur unu elementon: la polinoma funkcio `x^2+x` ne estas konstanta, se konsiderata kiel reela funkcio, sed ja estas, se konsiderata kiel funkcio super la korpo de 2-modulaj restoklasoj; konstanta vojo; konstanta vico (kies ĉiuj termoj estas inter si egalaj).

c)

(p.p. polinomo) Tia, ke nur ĝia termo kun indico 0 estas eble nenula: nulpolinomo kaj unuopolinomo estas konstantaj.

Rim.: Atentu: kvankam polinomo ja estas vico, konstanta polinomo ne estas konstanta vico! La termino transiris al polinomoj pere de la reelaj polinomaj funkcioj.

1.

Senĉese, daŭre: ne sama la vento blovas konstante ^PrV ; la akvo konstante malpliiĝadis ĝis la deka monato [14]; ili rigardas kaj konstante rigardas [15]; mi staris konstante sur mia observejo [16]; lasu al ni nur la povadon interŝanĝadi la pensojn, […] kaj ni konstante kaj senfine perfektiĝados ^FK . kontinua

2.

Senĉese, ripete: li konstante renkontiĝas kun vojaĝantoj ^FK ; kiu konstante lokon ŝanĝas, neniam sin aranĝas ^PrV ; guto malgranda, konstante frapante, traboras la monton granitan ^PrV ; konstante al mi venas novaj demandoj ^DL . regula²

3.

Neniam ŝanĝante siajn sentojn: ĉu estas viro, kiu amas konstante? kial mia animo tiel konstante, tiel kontraŭvole sin tiras al tiu fremdulo [17]? fidinda, lojala, persistema

1.

Io kio ne ŝanĝiĝas: en la usona ekonomio de la lastaj 65 jaroj rimarkindas unu konstanto: la forta kunligo inter militaj invadoj kaj kresko de la landa ekonomio [18].

2.

Fizika grando, kiu ne varias laŭ la tempo: gravita konstanto; konstanto de Avogadro; C estante konstanto arbitra ^FK .

3.

(fakula ĵargono)[19] Io konstanta ³: la derivaĵo de lineara funkcio estas konstanto; la konstanto π [20]; variigo de konstantoj (ilia anstataŭigo per funkcioj). variablo.

Ŝanĝiĝema; efemera, pasema: en la Plena Ilustrita Vortaro oni priskribas la komunuzan sencon de „papilia (neserioza kaj malkonstanta) amo“ [21]; en la Sekureca Konsilio de Unuiĝintaj Nacioj […] Litovio […] strebas iĝi malkonstanta ano [22]; mi miras, ke lingvo kun tia absurda literumado kiel la angla sukcesis iĝi kvazaŭa mondolingvo […] speciale se oni rigardas ĝian malkonstantan prononcon kaj abundajn dialektojn [23].