(ntr)
- 1.
- [dorm.mal0i.KOMUNE]
-
Esti en la aktiva, ne dorma stato, ne dormi:
ni maldormas en la tago, dormas en la nokto kaj havas
tiam niajn sonÄojn, sed kun arbo estas alia afero,
arbo maldormas en la daÅro de tri sezonoj, kaj nur
en la komenco de la vintro Äi endormiÄas
[66];
fakte Åajnas, ke kiam infano kuÅas, Äi
preskaÅ neniam estas plene maldorma
[67];
li maldormis jam tri noktojn apud la malsana patro;
- 2.
- [dorm.mal0i.atenti]
- (figure)
Havi aktivan, viglan mensostaton,
atenti1,
zorgi:
la Eternulo maldormas super siaj fideluloj
[68];
sed se diversaj homoj parolos diversmaniere, ankaÅ
tiam maldormu, Äar la saÄo ordonas antaÅvidi prefere
malbonon ol bonon
[69].
Rim.:
PV, PAG kaj PIV ial atribuas al âmaldormiâ la sencon
âsin deteni de dormo dum la kutima dormtempoâ. Tio
estas mallogika (Äar rompas la simetrion inter âdormiâ
kaj âmaldormiâ), malutila (Äar arbitre limigante la
sencon de âmaldormiâ tio senigas nin je vorto por
situacio kiel la prezentita en la Fabela ekzemplo) kaj simple
malvera, kiel atestas la ekzemploj. âMaldormiâ,
samkiel âdormiâ, oni povas je Äia tempo, Äu kutima aÅ ne.
AnkaÅ la figura senco maldormi2
pruvas tion.
66.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, lasta sonÄo de maljuna kverko67.
R. Rossetti: La homo, problemsolva organismo, Literatura foiro, 1998-04 (112), p. 44a68.
H. A. Luyken: Pro IÅtar, Äap. 15a69.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Äapitro 18a