[Mankas mrk por aldoni tradukojn]
montranta la instrumenton, aparaton aŭ organon servantan por
plenumi la agon esprimatan de la radiko:
per hakilo ni hakas, per segilo ni segas, per fosilo
ni
fosas, per kudrilo ni kudras, per tondilo ni tondas, per
sonorilo ni sonoras, per fajfilo ni fajfas
[1];
kavaliro sen armiloj estas birdo sen flugiloj;
lumilo ne lumigas sian bazon;
buterilo, detruiloj, direktilo, fajlilo,
gladilo, haltigilo, iluminilo, klakilo,
ludilo,
pesilo, pezilo, pendigilo, pikilo, riglilo,
ŝprucigilo, ŝraŭbturnilo,
viŝilo, verŝilo, ktp.
Rim.:
Por kelkaj agoj taŭgas pluraj instrumentoj. La korespondaj
il-vortoj montras egale ĉiujn ajn el ili, kaj havas
sekve
malprecizan sencon:
manĝilo
povas esti, laŭ Zamenhof, telero, kulero, tranĉilo,
forketo, glaseto aŭ telertuketo;
lumilo
estas torĉo, kandelo, gasbeko aŭ elektra lampo;
pafilo
montras jen karabenon, jen fusilon, jen revolveron, jen pistolon;
militilo
estas ĉio ajn, kio servas por militi, ktp. Estas do ofte necese
anstataŭigi la il-vorton per la propra nomo de la
instrumento.
Aldoni tradukojn al ReVo: