ekstravaganco
-
Ago aŭ parolo kontraŭa al la komuna saĝo,
strangaĵo:
ili volus per io ekbrili, gloriĝi, okupi plej altan lokon en la socio kaj akiri
tiamaniere liberecon fari kion ili volas kaj ŝirmi siajn ekstravagancojn per
imagata plialteco
Marta
;
kia ekstravaganco, renkonti vin kune, ho, mia povra Liza, ĉu vi ne povis ĉerpi pli
indan viron ol tiun Vik, kiu iniciatis haremojn en la oriento
KrM
?
jen iuj urbestroj organizas publikan propagandadon de ekstravaganco
[1];
la epiteto „verda“ kaj similaj ekstravagancoj komplete malaperis, dum la uzo de
„artefarita“ kaj „helpa“, kvankam reduktita, bedaŭrinde ankoraŭ obstinas
EfI
.
lukso,
privilegio,
snobismo
1.
Monato, Atanasije Marjanović: Lasta vorto, 2013
- angle:
- extravagance
- beloruse:
- экстравагантнасьць
- ĉeĥe:
- extravagance, extravagantnost
- ĉine:
- 鋪張 [pūzhāng]
- france:
- déraison, excentricité (extravagance), extravagance
- germane:
- Extravaganz, Überspanntheit
- hispane:
- extravagancia
- hungare:
- extravagancia, különcködés, hóbort
- japane:
- 非常識な言行 [ひじょうしきなげんこう], 無茶な行為 [むちゃなこうい], 途方もない考え [とほうもないかんがえ]
- katalune:
- extravagància
- pole:
- ekstrawagancja, dziwactwo
- portugale:
- extravagância
- ruse:
- экстравагантность, причуда
- slovake:
- podivínstvo, výstrednosť
- ukraine:
- екстраваґантність, незвичайність, примхливість, вигадливість
ekstravaganca
- 1.
- (io)
Kontraŭa al la komuna saĝo, sensence
stranga:
la avangarda romano Hura!, […] miksas […] elementojn de
filozofieca satiro, gajege ekstravaganca farsa satiro, sciencfikcio kaj fantazio
Plumamikoj
;
periodo, dum kiu oni enkondukis kelkajn ekstravagancaĵojn kaj gaje eksperimentis pri
novaj vortoj kaj sufiksoj, estis baldaŭ likvidita per decido, en 1925,
kontraŭ tro facilanima enkonduko de neologismoj
EeP
;
lia kreema spirito elpensis tre diversajn ekstravagancaĵojn […], letero,
skribita de li […] la vortoj estas prezentataj en iu dialekta
formo de la nederlanda lingvo, sed krome kun apliko de iu – supozeble de li
mem elpensita – gramatika strukturo
[2].
atentokapta,
bizara,
ekscentra,
eksterordinara
- 2.
- (iu)
Ekstravagance aganta, faranta ekstravagancojn:
[jen] somerdomo de ia ekstravaganca granda sinjoro, […]
eksterordinare preciza, perfekta, solida kaj atestanta pri alta kulturo
VaK
;
ĉion ŝi volus aksigi ĉirkaŭ si, ĉiam ŝi strebas altiradi atenton al sia ekstravaganca
memo
SkandalJozef
;
ke temis pri ekstravaganculo, kiel cetere preskaŭ ĉiuj artistoj, estas delonge konate
[…] sed neniu […] imagis, ke [li] tapetos la
murojn de la urbeto per centoj da larmeltiraj nekrologoj
[3].
ekscentra,
freneza,
malmodesta,
malprudenta
2.
Monato, W. M. A. de Smet: Edward Croegaert, la forgesita lingvokreanto, 2004
3. Monato, Roberto Pigro: Mankas kapro en lia kapo, 2011
3. Monato, Roberto Pigro: Mankas kapro en lia kapo, 2011
- angle:
- extravagant
- beloruse:
- экстравагантны
- ĉeĥe:
- extravagantní, výstřední
- ĉine:
- 侈 [chǐ], 大手笔 [dàshǒubǐ], 靡 [mǐ], 忕 [tài]
- france:
- déraisonnable, excentrique (extravagant), extravagant
- germane:
- extravagant, verstiegen, abgehoben, übergeschnappt
- hebree:
- בזבזני
- hungare:
- extravagáns, különc, hóbortos
- japane:
- 常軌を逸した [じょうきをいっした], 突飛な [とっぴな], 無茶な [むちゃな]
- katalune:
- extravagant
- pole:
- ekstrawagancki, dziwaczny, cudaczny
- ruse:
- экстравагантный, причудливый
- slovake:
- extravagantný, výstredný
- ukraine:
- екстраваґантний, незвичайний, вигадливий, чудернацький
ekstravaganci
(ntr)
- beloruse:
- быць экстравагантным
- ĉeĥe:
- chovat se výstředně, tropit, vyvádět
- france:
- déraisonner, extravaguer
- germane:
- sich extravagant benehmen, verstiegen sein, überspannt handeln, überschnappen
- hebree:
- לבזבז
- hungare:
- extravagáns, különcködik, hóbortos
- japane:
- 無茶をする [むちゃをする], 常軌を逸する [じょうきをいっする]
- katalune:
- extravagar
- pole:
- zachowywać się ekstrawagancko, zachowywać się dziwacznie
- ruse:
- вести себя экстравагантно
- slovake:
- podivne, výstredne sa správať
- ukraine:
- поводитися екстраваґантно, незвичайно, усупереч загальноприйнятим звичаям, правилам, нормі, моді