¹akord/o ^JED

1.

Ĝusta konveneco inter pluraj aferoj: en la kvieta aero delikate murmuris la arboj, kaj poste, kvazaŭ respondante la akordon de la naturo, muziko eksonis de la palaco ^IK ; mirigis min vidi tiom da homoj moviĝi en tiel granda akordo, kvazaŭ mankus al ili ĉiuj propraj sentoj kaj deziroj [1]; kio akorde ne sonas, tio rimon ne donas ^PrV ; ili estas en akordo, kiel peto kaj mordo (ili tute malakordas, vd kato) ^PrV . interakordo²harmonio, kongrueco, konformeco

2.

Sameco de sentoj aŭ opinioj inter personoj: kian akordon havas Kristo kun Belial [2]? maljusteco kaj malamo estigas ribelon kaj bataladon inter ili, sed justeco estigas akordon kaj amikecon [3]. interakordo¹harmonio, konkordo, konsento, koncerto², kunsento, samopinieco, samsenteco

3.

^VdE Grupo de almenaŭ tri samtempaj tonoj, kutime produktanta agrablan sonon: akordo maĵora, minora, bemola, diesa; perfekta akordo; iu ekludis kelke da akordoj sur la fortepiano ^IK ; glorkanto, kiu leviĝis per dankaj akordoj kaj sonis kiel la psalmo [4]; Sara pinĉ[is] kelke da akordoj sur la harpo [5]; du aŭ tri liroj kaj sama nombro de kaninstrumentoj ludiĝis kun akompano de plendaj kaj kortuŝaj harpakordoj [6]. harmonio

4.

Oficiala interkonsento, ekz-e inter ŝtatoj: kontrakti akordon; akordo, kiun la 14 ŝtatoj neniam atingis [7]; tiu regularo ne kovras la akordojn kiujn la Komunumo faras kun triaj landoj [8]; la 1-an de decembro, la projekto de israel-palestina akordo devus fine esti subskribita en Ĝenevo [9]. interakordo³interkonsento, kontrakto, traktato

Rim.: Kvankam ĉi tiu signifo oftiĝas, ĝi plu aspektas iom fremda apud la pli komuna „interkonsento“. Oni ĉiuokaze evitu vastigi la sencon ĝis sinonimeco kun „konsento“ (ekz-e peti ies konsenton, ne akordon).

5.

^VdE Fenomeno, per kiu la formo de iuj vortoj konformiĝas al tiu de aliaj, kun kiuj ili estas en sintaksa rilato: akordo inter adjektivo kaj substantivo [10] laŭ kazo kaj nombro; inter verbo kaj la personpronoma subjekto Esperanto ne havas akordon: mi skribas, vi skribas, li skribas [11].

Ne konfuzu kun agordo

1.

Rilata al akordo, estanta en akordo.

1:

Estanta en stato de akordo¹: por ke la ĉinaj leĝoj estu akordaj al la reguloj de MKO, Ĉinio bonordigis kaj reviziis leĝojn kaj regulojn pri ekstera ekonomio [12]. adaptita, harmonia, konforma, kongrua, laŭa, taŭga

2:

Estanta en stato de akordo²: la familiaj rilatoj estas akordaj kaj virinoj ĝuas plenajn personajn kaj havaĵajn rajtojn [13]; la geedzoj vivis akorde kaj trankvile [14].

3:

Rilata al akordo³: tiuj ĉi akordaj sinsekvoj ne nepre konsistigas kadencon [15].

2.

Paŝanta laŭ unu sama takto: diskurintaj tonoj kuniĝas, sin akordaj ligas legionoj, kaj jam laŭtakte marŝas harmoniaj sonoj [16]; la ĉevaltrio akorde kuris [17]; Sargonon ja sekvis la plej bonaj asiriaj batalistoj […], sed mi ne vidis eĉ ses soldatojn, sciantajn marŝi akorde en rekta vico [18].

(ntr)

Esti en stato de akordo:

1:

ĉeesto ĉe mistikaj ceremonioj ne akordas kun liaj principoj [19]; tiuj koloroj bone akordas. konformi, kongrui

2:

akordi kun iu; li estis la ununura kun kiu mi bone akordis, ĉar li pretis obei min [20].

Rim.: Ĉi tiun sencon oni ne vastigu al sinonimeco kun konsenti, aŭ koncedi.

5:

la substantivo kaj ĝiaj adjektivoj akordas laŭ kazo, genro, kaj nombro [21].

(tr)

Igi akorda: akordigi la formon al la enhavo [22]; se du komplementoj estas ligataj per la vorto „kiel“, tiam mi ordinare akordigas kaze la sekvantan komplementon kun la komplemento antaŭiranta [23]; kiamaniere ni povos akordigi tiun novan sciigon kun la aliaj informoj [24]? kun lerteco de profunda diplomatiisto lia kunulo trovis rimedon por akordigi kune tiujn du neakordigeblajn decidojn [25]. konformigi

Kiun eblas akordigi: tiuj postuloj estas inter si malfacile akordigeblaj [26]; nia streĉa atentado trudis al vi la minimumon da preseraroj akordigeblan kun la homa eraremo [27]; ĉu la aktuala propono por la lingvoreguligo ĉe la Komunuma Patento estas akordigebla kun la principo de nediskriminacio de la komunumaj lingvoj [28]?

(ntr)

Tia, ke ekestas akordo:

1:

[ŝi] ofte ridis, kio tute ne akordiĝis kun ŝia pala kaj konfuzita vizaĝo [29]; la humora stato de la spirito akordiĝas kun la movoj de la materio [30]; ili ne laboras kun vera diligenteco, [sed] kun la tempo ĉio akordiĝos [31]; la privata intereso tute akordiĝis kun la ĝenerala; la konceptoj kreaĵo kaj kreinto ne akordiĝas kun la neimagebla vasteco de la universo [32].

2:

multaj malvere atestis kontraŭ li, kaj iliaj atestoj ne akordiĝis [33]; mi deziras eksedziniĝi, ĉar mi ne povas akordiĝi kun mia edzo [34]; akordiĝema (konsentema) karaktero. fleksiĝi, konformiĝi

5:

la adjektivoj akordiĝas (akordas) laŭ nombro kaj kazo, kaj ankaŭ laŭ genro [35]; por limigi la akuzativon aŭ ĉesigi la akordiĝon (akordon) de la adjektivoj en multnombro, ĉu taŭgus subfosi la tutan laboron de duonjarcento [36]?

(malofte)

1.

[37] Akordo²: ni prave nomu ĉi tiun unuanimecon prudento, ĉi tiun interakordon de la plej malbonaj kaj la plej bonaj [38]; interakordo de la kredoj de la regantoj kaj de la regatoj [39].

2.

akordo¹

3.

Akordo⁴: la proceso finiĝis per ekstertribunala interakordo.

Konflikto, kverelo²: artritaj sentadoj estas ĉiam akompanataj de malakordo de la meĥanikaj vibracioj [40]; juneca aventuramo igis min alpreni [tiun profesion], kaj malakordo kun parencoj, kiu jam ne ekzistas [41]; ofte eblas antaŭvidi kaj eĉ eviti interetnajn malakordojn [42]; en Vilvoorde […] ekestis malakordo inter liberaluloj kaj la kristandemokrata partio [43]. akordo²misakordo

(tr)

Konflikti: via rakonto, profesoro, estas tre interesa, kvankam ĝi tute malakordas kun la Evangelioj [44]; multaj esperantistoj malakordos kun mi pri tio [45]. malkonsenti, malsamopiniiakordidisputi, kvereli, malpaci

Konflikta: la elementoj estas kunmiksitaj, la animoj malakordaj kaj se vi ne savos nin, sinjoro, la horoj de nia vivo estas kalkulitaj [46]; Ĉinio jam reviziis kaj nuligis serion da leĝoj kaj reguloj malakordaj al la difinoj de MKO [47]; la violonoj malakorde pepis, penante agordiĝi al la mallertaj violonĉeloj [48]. akorda

(malofte)

Neakordigebla: tio ja estus malakordigebla kun via reĝina digno [49].

(malofte)

Nekompleta, malbona akordo: zorgu, ke akraj sonoj ne faru misakordojn [50]; estas ja kelkaj misakordoj inter la membroŝtatoj pri la neleĝaj rifuĝintoj [51].

Rim.: Ŝajnas, ke tiu ĉi vorto rolas ĉefe kiel evitvorto por malakordo.

Kiun ne eblas akordigi: [la ekologiaj damaĝoj necesigas] politikajn decidojn neakordigeblajn kun la dominanta novliberalisma modelo [52]. malakordigebla

(prepoziciaĵo)

Laŭ komuna sento, komuna intenco, komuna maniero, kongrue kun, konforme al: ni esperas doni specialan rolon al la teatro, akorde kun la tradicio de la gastiganta urbo [53]; la konstruado okazas akorde kun la enlanda juro [54]; dum la dua mondmilito, akorde al la militarisma politiko por ekspansii suden, Japanio pluapaŝe disvolvis en Taiwan diversajn industriojn rilatajn al la milito [55].

(prepoziciaĵo)

Malharmonie, malkongrue kun, kontraste al: ne rekonis anabaptistoj, malakorde kun Lutero kaj Swinglio, la bapton de infanoj [56].

(frazaĵo) (ntr)

akordiĝi