²konflikt/o ^JED

1.

Malkonsento inter homoj, kaŭzita de kontraŭeco de iliaj deziroj aŭ opinioj: prediki […] meze de granda konflikto [1]; [tiuj politikaj principoj estas] konstanta kaŭzo de neniam finiĝontaj intergentaj konfliktoj [2]; mi tre timas konflikton inter la reĝo kaj la ĉefpastroj [3]; konflikto (kaŭzita) de interesoj, pasioj; konflikto kun la propra konscienco^B (kp animkonflikto); la instruitaj personoj jam ofte toleras […] malsamajn kredojn de aliaj inteligentuloj, sed pri kutimoj la konflikto estas multe pli grava ^VivZam ; armita konflikto inter la opozicio kaj la registaro [4]; oni akuzis Collins pri intereskonflikto: ŝi kunsidis kun ĉefoj de kompanio, kiu donacis milojn da dolaroj [5]; (frazaĵo) veni en konflikton (ekkonflikti). antagonismo, malakordo, batalo, kolizio, kverelo, milito

2.

(figure) Nekongrueco, kontraŭeco: la filmo Guasha prenis tiun terapion kiel la ĉefan intrigon [...] por montri la konflikton de la ĉina kaj usona kulturoj [6]; vi […] elportis grandan konflikton de suferoj (kp animkonflikto) [7].

1.

Rilata al konflikto: la transdono de Heroldo de Esperanto [...] okazis en konflikta etoso inter LF-koop kaj la Societo „Heroldo de Esperanto“ [8]; ilia devojigo por egoistaj celoj estigas konstantan konfliktan klimaton [9]; se konfliktantaj partioj ne sukcesas interkonsenti, konflikta komisiono prijuĝas kaj findecidas [10].

2.

Estanta en konflikto ², konfliktanta ^1.b: konfliktaj interesoj [11]; lia kapo estis plena de maltrankvilaj kaj konfliktaj pensoj [12]; [la interhoman komunikadon] stiras distiraj, kontraŭaj kaj konfliktaj fortoj [13]; oni aŭdas konfliktajn onidirojn pri la Nazaretana sekto [14]. kontraŭa, mala, malakorda, nekongrua

3.

(p.p. opinio, ago k.s.) Vekanta konfliktojn: tro da talentaj homoj turnis sin for de la temporaba kaj ofte konflikta organiza laboro je monda skalo [15].

Rim.: Ĉi-sence kelkaj uzas „konfliktema“, kiu tamen pli bone aplikiĝas al personoj avidaj partopreni en konfliktoj, eventuale ilin kreinte. Se ial „konflikta“ aspektas ambigua, pli bone estus uzi la tute klarajn „konfliktoveka“, „konfliktosprona“ aŭ „konfliktinstiga“.

(ntr)

Esti en konflikto:

1:

li jam konfliktis kun partiestroj en la propra partio [16]; persone mi ne konfliktis kun iu, nek estas io ajn persona en la fono de mia demisio [17]. batali, kvereli, militi

2:

konflikti aŭ malkonflikti kun la ekzistanta kaj portempe valida pun-juro estas jura afero, ne morala [18]; [la silaba analizo] povas iam kaj iam konflikti kun la limoj de envortaj radikoj [19].

malakordi, kontraŭi, kontraŭdiri, kolizii

(ntr)

Komenci konflikti: tiu ideo povas ekkonflikti kun la individua libereco [20]; prefereblas fakte ekkonflikti kun homoj neinteligentaj kaj senkonsideraj […] ol kun Dio mem [21]; veni en konflikton.

Stato de iu, kiun regas kontraŭaj deziroj, sentoj aŭ opinioj: la animkonflikto estis mallonga, sed terura [22]; tiujn ŝanceliĝojn [de Mallarmé] povas klarigi nur animkonfliktoj [23].

^PIV2

Konflikto, okazanta kadre de la labora vivo, pli speciale inter grupo de dungitoj kaj labordonantoj: ĉiuj ĉi revoluciaj grupoj, inter kiuj ekzistis multaj doktrinaj diverĝoj, estis ofte devigitaj interkompreniĝi dum la tre multnombraj laborkonfliktoj de la 1880-aj jaroj [24]. striko