^*mol/a ^UV

1.

[mol.0a.cedema]

Ne kontraŭstaranta al premo, facile cedanta: [ili] portas molajn vestojn [1]; tie malsupre kreskas la plej delikata mola herbo [2]; sub la flankojn de la birdo ŝi metis molan kotonon [3]; ŝi kuŝiĝis sur la mola musko [4]; la konsilistoj sidis en siaj seĝoj kun la molaj kapkusenoj [5]; galoŝoj […] el tiel mola ledo […], kvazaŭ fanditaj sur mia piedo [6]; ŝi ekkaresis per sia mola mano lian varmegan frunton [7]; malrapide ni marŝis en la mola sablo [8]; molaj ventoj venis el Sudokcidento [9]; [li] per molaj paŝoj glitis tra la kuirejo [10]; konscienco senmakula estas kuseno plej mola ^PrV . fleksebla, knedebla

2.

[mol.0a.milda]

(figure) Ne akra, milda: homo kun mola kaj varma koro [11]; li konatiĝis kun mizero kaj kun malfacilaj tagoj, kaj ili faras la spiriton malmola aÅ­ mola, ofte tro mola [12]; neniam ĝis nun mi vidis tiel gracian, tiel delikatan, tiel velure molan kaj tiel ĉarman personon [13]; [li] parolis per voĉo vere tre agrabla, mola kiel veluro [14]; la voĉoj […] imitis molan susuradon de ondiĝantaj ŝtofoj ^Marta ; la molaj linioj de iliaj korpoj mistere altiris liajn sentojn [15]; vartistinoj […] difektas nian fantazion per teruraj fabeloj kaj enpresas en nian molan cerbon terurajn bildojn de ia lasta juĝo [16]; mola krepuskolumo [17]; printempe molblua ĉielo [18]; malgraÅ­ ĉio vidi la vivon en helaj kaj molaj koloroj [19]; ŝi salutis min kun mola, pura akcento [20]; venis mola brileto en la okulojn [21]; per pacienco oni altiras al si potenculon, kaj mola parolo rompas oston [22]; [karaktero] mola kiel vakso (kp olea) ^PrV . velura²

3.

[mol.0a.FON]

(Parolsono) karakterizata per levo de la langodorso al la palato; palata.

1.

[mol.0o.fizika]

Cedemo al premo: mi sentis ilian tuŝon, la glacian malsekecon de iliaj korpoj, abomenan molecon de iliaj haroj ^FdO ; ekfalo en la seĝan molon, malstreĉigo, varmo, silento, agrablo [23].

2.

[mol.0o.FIG]

(figure) Milda, malsevera konduto aŭ impreso: tiu ĉi moleco de la sentoj, kiu lin ĉe ĉiu sufero fandigas en plorantan simpation [24]; tiu ĉi moleco de la trajtoj fariĝis indigno, tiu ĉi rideto fariĝis malespero [25]; tono, en kiu abrupte alternis tirata moleco kaj raŭka malmoleco, kiel oni tion trovas ĉe ftizuloj [26]; ili manifestis raran molon kaj bonkorecon volonte absolvante murdistojn [27].

molo (kvanto)

[mol.0acxa.KOMUNE]

Kontraŭnature, malagrable mola: karno molaĉa sen elasteco [28]; molaĉaj manoj, kurioze gantitaj ^Sol ; la tero estis molaĉa kaj glita pro falintaj folioj [29].

[mol.0ajxo.KOMUNE]

Io mola aÅ­ mola parto de io: la molaĵo de pano [31]; lanug’-molaĵo [32]; kapo, premegita de pezega rokpeco […] aliformigita en duberuĝan molaĵon [33]; fali en molaĵon de fotelo […] forgesante ĉion [34]; maldensa vaporo kuŝas kvazaÅ­ ia molaĵo sur la suna akvovasto [35]; molaĵo de frukto (vd karno³) ^PV .

(tr)
Igi mola:

1:

vakso moligita per fajro ^Marta ; ulceroj […] moligitaj per oleo [36]; li pli volonte uzas la ardantan kaŭterizon ol la moligan ŝmiraĵon [37];

2:

(figure) la pezeco kaj la severeco de la konstruaĵo estis moligita per multaj subtilaj ornamaĵoj [38]; vi lin volu per vortoj delikataj moligi [39]; Kristo moligadis korojn ankoraŭ pli malmolajn [40]; blua duonlumo moligas ruĝon sur la rozkoloraj vangoj ^Metrop ; blueta vualo de la nebuleca aero moligis konturojn de la novaj ok- aŭ deketaĝaj konstruaĵegoj ^Metrop ; subite moliginte la tonon, li demandis […] ^Metrop .

3:

la sono „j“ ordinare moligas la konsonanton, kiu staras antaŭ ĝi [41].

(ntr)
Iĝi mola:

1:

de la figarbo […] branĉo jam moliĝas kaj aperigas foliojn, […] la somero estas proksima [42]; la pordisto sentis siajn genuojn moliĝi [43]; Pluriven sentis ĉiujn muskolojn moliĝi, estis preskaŭ agrable [44].

2:

via koro moliĝis kaj vi humiliĝis antaŭ la Eternulo [45]; Sara […] rigardis tiel plende, ke la kronprinco moliĝis kaj karesis ŝin [46]; la esploranta, penetra rigardo moliĝis laŭ la varmiĝo de la printempo [47]; la nokta krepusko ankoraŭ ne venis, sed koloroj kaj konturoj komencis paliĝi kaj moliĝi [48].

1.

[mol.mal0a.fizike]

Kiu sentiĝas ĉe palpado kiel kompakta, malcedema, kontraÅ­staranta al premo: tiu ĉi malfreŝa pano estas malmola, kiel ŝtono [49]; mi konas vian malobeemecon kaj vian malmolan nukon [50]; li endormiĝis, tenante la kapon sur la malmola rando de la lito [51]; mi kuŝis sur io malmola, kaj mia korpo pro tio fariĝis blua kaj bruna [52]! spiconuksoj estis […] tro malmolaj por li [53]; la ovoj, ju pli longe ili estas kuirataj, fariĝas des pli malmolaj [54]; viandon li donas al mi tiel malmolan kiel trabo [55]; [en vintro] la tero estas malmola kaj kovrita de neĝo [56]; la malmola argila planko de la stalo [57]. mola ¹, fleksebla, knedeblafirma³, rigida¹, ŝtona²

2.

[mol.mal0a.morale]

(figure) Senindulga, senkompata, maldelikata, rezista: ŝia longa kaj sulkoplena vizaĝo kovriĝis efektive per esprimo malmola kaj severa ^Marta ; ŝin tuŝis la malmola mano de la sorto ^Marta ; koro […] malmola kiel ŝtono [58]; malmola vorto ekscitas koleron [59]; io ekmoviĝis en la malmola animo de Doroteo [60]; la malfeliĉa virino subite refalis el la supro de sia revo, kaj sin rompegis sur la malmolan realecon [61]; jugo propravola ne estas malmola ^PrV ; neceseco kontraÅ­vola estas leĝo malmola ^PrV . fera², kruela, rigida², severa, ŝtona³

[mol.sxvel0a.KOMUNE]

Dike, elaste mola: ŝvelmola tapiŝo ^Marta .