¹ident/a

1.

(komune) Ĉiurilate egala, tia sama²; havanta ekzakte la samajn trajtojn: kelke da dekoj de tute identaj (t.e. samaspektaj) duonnudaj knabinoj komencis kolektivan dancon ^Metrop ; ĉiuj domoj estas identaj, en ĉiu estas kvin etaĝoj, en ĉiu gisa pordego kaj asfalta laŭtsona korto ^Metrop ; ĉiutage oni vidas du individuojn, kiuj havas nenion komunan, kaj tamen kiuj prezentas fizionomion kaj skribmanieron preskaŭ identajn [1]; se tia vorto kiel ekzemple „redaktejo“, estus tute identa (laŭ signifo) kun la vorto „redakcio“ kaj povus ĝin perfekte anstataŭi, certe neniu el ni plendus, se la vorto „redakcio“ baldaŭ malaperus el nia lingvo [2]; liaj vortoj kaj agoj estis identaj (tute konformaj unu al alia) [3]. nedistingeblaakorda^1.a, konforma^1.a

2.

Tiu unika kaj ne alia ol tiu, pri kiu temas, tiu sama¹: ĉio, kio estas super tiu interna ideo de Esperanto estas nur privataĵo, kiu povas eble esti bazita sur tiu ideo sed neniam devas esti rigardata kiel identa kun ĝi [4]; P. Stojan konsideras tiun aŭtoron identa kun A. de Vertus, vicprezidanto de la historia kaj arkeologia societo en Chateau-Thierry [5]; nek individuaj lernantoj povas porti tiun ŝarĝon, ellerni krom sia denaska lingvo (ne ĉiam identa kun regiona) ankaŭ la tutlandan kaj fine la anglan [6].

kongrua

1.

Tia rilato, fakto, konstato en kiu pluraj aferoj montriĝas identaj:

a)

Idento-bildigo: ilia geometria simetria grupo havas du erojn, la identon kaj reflekton je linio paralela al la lateroj de la kvadratoj [7].

b)

Egalaĵo vera: la eŭlera idento estas la idento `e^(i pi)+1=0` [8].

c)

Identeco²: la idento de la kulpulo estas ne divenebla ĝis la fino de la libro [9].

2.

Identeco³: ili ekserĉas sian esperantistan identon [10]; oni komencas detrui la idento-senton de la subjekto [11]; grupo bezonas gardi koheron, identon – sed tio malhelpas kreskon [12].

1.

Io identa: la medio, en kiu ili vivas, estas konsiderinda kiel identaĵo [13].

2.

[14] Egalaĵo, vera sendepende de la valoro de la variabloj aperantaj en ĝi: `(a+b)^2=a^2+2ab+b^2`; la funkcio de Euler rilatas al la funkcio eta de Dedekind per identaĵo de Ramanujan [15].

1.

La fakto, ke io estas identa kun io alia; nedistingebla egaleco, sameco: laŭ lia opinio, inter burokratismo kaj Mosĥozupr oni povas meti signon de l’ identeco! ^Metrop ; li kroĉis sin al la penso, ke tiu identeco kun lia propra historio eble tamen estas nur freneza hazardo [16].

2.

La tuto de oficialaj atributoj kiel nomo, gepatroj, ŝtataneco, kiuj distingas individuon de aliaj: ĉu tiu malfeliĉulo ne portas sur si paperojn, kiuj povus al ni konigi lian identecon [17]; li ne konjektis, ke lia identeco estas protestebla kaj estos protestita [18]. individuo¹, legitimaĵo, persono¹, statuso, subjekto¹

Rim.: Tiu senco estas iom internacia, kvankam ĝi estas senrilata al la ĉefsenco de la radiko. [Sergio Pokrovskij]

3.

La tuto de trajtoj, per kiuj iu difinas sin mem, ekzemple aparteno al grupo, kredo ktp; apartensento al kulturo, kredoj, ideologio: politikistoj pli klare montru sian vidpunkton kaj identecon rilate al sociaj problemoj [19]; li malpermesis ke ni havu propran tombejon, kaj la albanaro tion sentis kiel rifuzon al la propra identeco [20]; ni ne komplete perdu nian kulturan identecon [21]. memokonscio², membildo, memeco, personeco, propreco¹, trajtaro

1.

^VdE Igi aŭ opinii ion identa kun alia: oni ne devas identigi registaron de iu ŝtato kun la popolo mem^B ; la aktoro devas identigi sin kun la persono, kiun li ludas; mi devas […] nomi min „liberkreda“, ne identigante tamen la liberkredon speciale kun ateismo, sed rezervante al mia kredado plenan liberecon ^Homaranismo ; multaj personoj eble identigos la homaranismon kun Esperanto aŭ kun la tiel nomata „interna ideo de esperantismo“ – tio tamen estus eraro ^Homaranismo ; la identigadon de la interesoj de lando kun la interesoj de tiu aŭ alia gento aŭ religio kaj la pretekstadon de iaj historiaj rajtoj [...] mi rigardas kiel restaĵon el la tempoj barbaraj, kiam ekzistis nur rajto de pugno kaj glavo ^Homaranismo .

2.

^PV Rekoni¹ iun aŭ ion, ekscii kio estas iu aŭ io: identigi antikvan loknomon (trovi la respondan nomon nunan).

a)

Ekscii aŭ pruvi identecon² de iu: identigi krimulon, kadavron; La registaro decidis starigi komisionon por trovi ĉiujn tombejojn kaj identigi la viktimojn [22].

b)

Klasi ion aŭ iun: Esploristoj de la universitato Tulane en Usono sukcese identigis novan specion de malgranda ŝarko, kiu ĉasas iom nekutime [23]; iom pli ol 8000 linioj de la disertaĵo (el 16325) estis identigitaj kiel plagiataĵoj [24]; kultura statuso, kiu identigas lin kun grupo da kiun la amaso ne komprenas [25];

c)

Apartigi per esploro kaj analizo: Tamen, la proponoj kaj sugestoj de PAG sukcesas identigi interesan problemaron [26].

1.

Legitimilo kiu atestas la identecon² de iu aŭ io: „bonvolu montri identigilon“, li petis [28]; neniu povas aĉeti bileton por longdistancaj busoj ne montrinte antaŭe validan identigilon [29]. indikilo, marko¹, signaturo

2.

Nombro aŭ alia arbitra sinsekvo de signoj, nekonfuzeble distinganta eron en aro da samspecaj objektoj: variablo estas fragmento de komputila memoro kun difinita grandeco, kiu havas propran identigilon [30]. nomo¹

rekonilo¹, diferencigilo, distingilo, trajto²

Iĝi identa kun iu aŭ io: identiĝi kun sia modelo, rolo; lia vivo preskaŭ identiĝis kun tiu granda entrepreno; ĉar la manĉuroj vivis kune kun la ĉefgento Han de Ĉinio tiom longe, iom post iom ili preskaŭ identiĝis al la hanoj en vivstilo, moroj kaj precipe en parollingvo [31]; la termo „taja lingvo“ povas identiĝi kun taja lingvaro enhavanta isanan lingvon [...], la laŭan [...], la ĝŭangan [...] ktp. [32].