^*ŝnur/o ^UV

1.

[sxnur.0o.KOMUNE]

Kuntorditaj fadenoj uzataj por ligi: ŝi malsuprenigis ilin per ŝnuro tra la fenestro [1]; alligi bubalon per ŝnuro [2]; dum la embuskuloj sidis ĉe ŝi en alia ĉambro, […] li disŝiris la ŝnurojn [3]; ili lasis ilin en la maro, kaj samtempe malligis la ŝnurojn de la direktiloj [4]; fortikaj ankroŝnuroj [5]; gardistoj, armitaj per vipoj, finitaj per pecoj da plumbo kaj fero, anstataÅ­ la klakŝnuroj (ledrimeno) ^QuV ; mezurŝnuro (vd mezurilo) [6]; ŝnuro de tridek ulnoj prezentis ĝian mezuron [7]; inter la arboj sur ŝnuroj pendas longa tabulo, tio estas balancilo [8]; la veturigisto […] kuntiris per la mano la longajn kondukŝnurojn (vd kondukrimeno), kaj per voĉo raÅ­ka de teruro li kriis al la ĉevaloj, ke ili haltu ^Marta ; bruo de interparoloj miksis sin kun plaÅ­dado de fontano, kies gutoŝnuroj (vd radio⁴) […] disbatis sin sur [la marmoro] ^QuV ; kiam oni volis meti la ŝnuron ĉirkaÅ­ lian kolon (vd pendumi), li diris, ke antaÅ­ ol mizera pekinto estas ekzekutata, oni ja ĉiam plenumas al li ian senkulpan deziron [9]; en dom' de pendigito pri ŝnuro ne parolu ^PrV ; (frazaĵo) tordi ŝnurojn el sablo (vane peni) ^PrV . ĉeno, drato, fadeno, kateno, lineo

2.

[sxnur.0o.cirklo]

[10] Streko, kiu kunligas du punktojn de cirklo, plejofte, aŭ de alia kurbo: la longo de ŝnuro maksimume egalas al la diametro de la koncerna cirklo; mezortanto de ŝnuro trairas la centron.

Rim.: Ekzistas balasta sinonimo „kordo“ PIV1.

[sxnur.0i.KOMUNE]

Ligi per ŝnuro: liaj triplandumaj botoj estis ŝnuritaj ĝis la genuo ^MkM ; la veturilo balanciĝis en la kavoj […] ŝi ĉirkaŭŝnuris ĝin malbone, fojon post fojo ŝi reŝnuris ^VRA ; mi kunŝnuros miajn manojn kaj piedojn kaj tuj saltos en la maron ^MortulŜip .

Aparte dika ŝnuro el vegetaĵaj aÅ­ metalaj fadenoj, uzata por tiri aÅ­ movi pezajn objektojn: subite la ŝnuregoj, kiuj [la balonon] tenis, estis distranĉitaj, kaj nun ĝi ekflugis supren kun la aerveturisto [11]; ŝi malsekigis [la fadenon] per siaj larmoj, kaj tial ĝi estis fortika kiel ankra ŝnurego [12]; sur la ŝnuregoj [kunligantaj du turojn] glitas super la akvo de bordo al bordo vagonetoj [13]. kablo ¹

[sxnur.0estro.SPO]

Tiu, kiu gvidas vicon de montogrimpistoj kunligitaj per sekurŝnuro.

Faristo de ŝnuroj: la ŝnuristo tordas siajn ŝnurojn sur la ligna vojeto, kiu iras laŭlonge de la murego [14]; la ruzulo prenis lin per la piedoj […], turniginta lin rapide kiel ŝnuristo [15].

[sxnur.kapto0o.jxeta]

Ŝnuro kun granda maŝo, kiun oni ĵetas ĉirkaŭ ion por kapti ĝin: memfida svingo de la majstra mano... la fatala kaptoŝnuro falis sur la kornojn de juna belega cervido ^Ĉukĉoj ; ĉu pro la kirlaj ondoj de preterveturanta giganta kesto, aŭ tial, ke oni ne tenis sufiĉe flekseble la kaptoŝnuregojn dum la tajdoŝanĝo – la farbanto ekflugas sur sia mortobalancilo for de la ŝelo ^MortulŜip . lazo

Ŝnuro servanta por desegni rektajn liniojn, plejofte horizontalojn, por vicigi aĵojn laŭ unu sama rekta linio: aleo desegnita per la rektoŝnuro ^PIV1 ; kiu etendis super ĝi rektoŝnuron [16]?