^*indiferent/a ^UV

1.

[indife.0a.io]

(io) Prezentanta neniun motivon por prefero, por intereso: nun, kiam ili kiel grandaĝaj knabinoj havis la permeson […], ĝi fariĝis por ili indiferenta [1]; vi estas terure malbela […], sed tio estas por ni indiferenta [2]; oni hejme min mokos, sed tio estas por mi indiferenta ^Fab3 ; via mizero estas por ili indiferenta [3]. malgrava, monotona, sendiferenca, tutegala

2.

[indife.0a.iu]

(iu) Havanta neniun preferon, neniun intereson pri iu aŭ io: nur Herhor estis indiferenta, Patroklo senpacienca [4]; la laboristaro estas indiferenta kaj malsaĝa, ke ĝi faras […], kion oni ordonas [5]; li komencis paroli per indiferenta tono [6]; la homaro […] ne restos eterne indiferenta por tiu ĉi afero [7]; obeante la voĉon de la indiferenta egoismo [8]; la virino en funebra vesto akompanis ĝin jam per rigardo pli indiferenta ^Marta ; Amalio estas ne indiferenta kontraŭ li [9]; rilate la virinan sekson, mi neniel povas esti indiferenta [10]; Omar tuj devigis sin ree alpreni indiferentan mienon [11]. apatia, egalanima, flegma, glacia, inerta, malvarma, senkompata, senzorga, stoika²

1.

[Mankas mrk por aldoni tradukojn]

Tute same, tutegale, senprefere: estas indiferente por ni havi dek sinjorojn aŭ dek unu [12]; estas por mi sufiĉe indiferente, ĉu oni parolas pri li aŭ ne [13]; al mi estis indiferente, kiamaniere perlabori mian ĉiutagan panon [14]; estas por li tute indiferente, ĉu Jehova aŭ Baal estas la reganto de la mondo [15].

2.

[Mankas mrk por aldoni tradukojn]

Ne sentante intereson; seninterese: iafoje […] proksimiĝis jen simpla pastro […], kiu ŝajne indiferente preterpasante ĵetis vorton [16]; la princo […] indiferente rigardis la batatan kamparanon [17]; [ni] indiferente ĉion aŭskultas kaj trankvile iras nian vojon [18]; mi ne povas rigardi indiferente, se iu el ili propravole elmetas sin al danĝero ^Marta .

(ntr)

1.

[indife.0i.io]

Esti indiferenta¹; egali: [ili] indiferentus al mi kiel malnova litopajlo [19]; por mi persone indiferentas, kio okazis inter vi du, tio lasas min neglekta, pri tio mi tute malzorgas [20].

2.

[indife.0i.iu]

Esti indiferenta²: verdire mi indiferentis, ĉar […] ja estis malfrue por spiti [21]; la juna generacio indiferentas pri politiko [22]; historia romano-esploro, leginda por ĉiu esperantisto, kiu ne indiferentas pri nia historio kaj kulturo [23]; [li] prezentis vere interesegan karakteron de homo, kiu indiferentas absolute pri ĉio [24].

(prepoziciaĵo)

[indife.0eal.KOMUNE]

Sen atento aŭ zorgo pri, senkonsidere al, senrespekte al: li revenis kaj forlavis la karbon de si, nuda ĝis la talio, indiferente pri iu ajn ĉeestantino [25]; indiferente al la teoriaj diskutoj kaj kritikema malbonvolo de intelektuloj, tiajn librojn konsumas multaj legantoj [26].

Eco de tiu indiferenta: la nomarĥon mirigis la indiferenteco de la juna princo [27]; malagrable tuŝis lin la indiferenteco de la amaso [28]; vi troigas, mia kara, ŝi diris kun plena indiferenteco ^Marta ; ĉu vi sentas al mi nur indiferentecon [29]? apatio, flegmo, inerteco²