⁹etiked/o ^PV

1.

Peco de papero aŭ alia materialo kun aŭ por surskribo, alfiksita aŭ alfiksebla sur aŭ al io, por montri enhavon, specon, adreson ktp: kofra etikedo [1]; li aĉetis vazojn da marmelado, deprenis la etikedon kaj diris, ke li konfitis la marmeladon [mem] [2]; (figure) [ili] anatemis la alitendencanojn […] pri ‚socialfaŝismo‘, etikedo baldaŭ asignota ankaŭ al SAT [3]; (figure) [ili] reklamas lingvonaciismon sub la falsa etikedo de „lingva demokratio“ [4]; la etikedo „verda ĉokolado” ne estis uzita en komerco [5]; tiu konjako, kiel videblas sur la etikedo, estis gajninta konsiderindajn premiojn dum la mondekspozicio en Lieĝo kaj Barcelono [6]; la uzanto ĉe ĉiu nova mesaĝo devas diri, ĉu ĝi estas rubpoŝto, ekzemple per butono kun la etikedo (surskribo) ‚forviŝu‘ [7]. insigno, karto¹, marko, nomo¹, nomŝildo, slipo

2.

Parto (kampo) de datumo priskribanta ties specon: HTML-etikedo; la Semantika Reto postulas multan kleran laboradon por enmeti etikedojn [8]; ekzistas kvindeko da tiaj etikedoj, kaj estas la tasko de la teknika redaktoro kontroli ilin [9]. kategorio¹, klaso¹, rubriko¹

1.

Provizi per etikedo: etikedi botelojn.

2.

(figure) Karakterizi, ofte tro stereotipe, per kategoria nomo: [li] kuraĝas min etikedi „ekstrem-dekstrulo“ [10]; la esperanta movado bezonus liberigi sin de la strukturoj kiuj sin mem etikedas ĉu „raŭmismaj“ ĉu „finvenkismaj“ [11]. brulmarki, enklasigi, epiteti, kalumnii, klasifiki, miskreditigi, signi³