pri
~o 1.d: Trd de laŭ dtv-Atlas. Kontroli trd en.
[MB]
pri
~o 1.i: Mi ne scias, cxu mi bone faris aldonante ĉi tiun sencon.
Ĝi ŝajnas sufiĉe internacia, se konsideri mian
multlingvan
leksikonon (term/terme/Glied/chlen... sed la franca "membre"
estas pli natura), sed MatVort ne konas ĝin kaj preferas
"flanko" kaj MatTerm (p. 47) havas "membro". [MB]
pri
~o 1.i: Ĝi estas tute nekomprenebla por ruslingvano (kiu dirus
"dekstra, maldekstra PARTO de ekvacio, egalaĵo"). "Termo
de ekvacio" estas tute katastrofa pro la konfuzo kun la
termoj konsistigantaj la flankojn de la ekvacio.
[Sergio]
pri
term/o : PIV1 kaj MatVort konas radikon "nomialo", kiu aperas nur en
kunmetaĵoj de la tipo "n-nomialo" kaj signifas "potenco de
n-terma polinomo". Ekz-e "dunomialo" estas ajna potenco de binomo
(ax+b), (x+y) ks. Fakte tiuj terminoj montriĝas utilaj nur sub
adjektiva formo por traduki nacilingvajn esprimojn de la tipo
"dunomiala egalaĵo", "plurnomiala probablodistribuo"...
Ŝajnas al mi, ke malderivi radikon "nomialo" el tiuj malmultaj
uzoj estis ludo eble amuza, sed vana kaj nekontentiga.
Mi volonte proponus pli E-stilajn terminojn de la tipo:
"binompotenca" aux "dutermopotenca egalaĵo",
"polinompotenca probablodistribuo", ks. Oni eĉ povus ellasi
"potenc" kaj diri "binoma egalaĵo" sen risko de konfuzo, sed ne
"duterma egalaĵo", kio resendas al la rimarko.
Bricard proponis la radikon "nomj", el kiu li derivis "ununomjo",
"dunomjo" ktp kaj per internaciaj afiksoj "polinomjo", "binomja",
ks. Ŝajnas, ke li esprimis unua la bezonon de "binomja"
(fariĝinta "dunomjalo" poste) apud "dunomja", sed tian bezonon
mi konsideras troigita.
[MB]
du~o:
Mankas dua fontindiko.
du~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
tri~o:
Mankas dua fontindiko.
tri~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
n-~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
plur~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.