¹pedant/o ^JED

[pedant.0o.KOMUNE]

(komune) Homo skrupule, tre precize plenumanta taskojn, eventuale tro zorganta pri bagateloj: lingva pedanto emas malfidi la ĝeneralajn helpojn al komuniko, kiuj estas la kunteksto, la situacio, eventuale la gestoj [1]; ni do ne estu pedantoj kaj akceptu la naturfontojn, kiuj impulsas nian vivantan lingvon [2]. magistro²

1.

[pedant.0a.ekzaktema]

(iu) Precize, detale kaj iom rutine zorganta precipe pri malgravaĵoj: ŝi fariĝis pedanta (diligentega, senmanka) vizitantino de la kunvenoj; ne venis ankoraŭ la tempo, ke ni estu tro pedantaj [3]; se ni volus esti pedante gramatikaj, tiam […] ekzemple ni devus diri: „riĉulo pensas, ke ĉio devas servi al ĝi“ (ĉar ni parolas ja ne sole pri riĉaj viroj, sed ankaŭ pri riĉaj virinoj) [4]; oni ne estu tro pedanta, kritikante la esperantan „memstara“ kiel (fi)germanaĵon, ĉar „ne ĉio memstara ĉiam staras“ [5]; Van Elshout estis dudek-kvinjara pedanta dando, […] kiu deziras esti konsiderata kiel eminentulo [6]. asidua, bagatelema, etanima, sagaca, skolastika², skrupula, zorgema

2.

[pedant.0a.perfekta]

(io) Pedante farita, perfekta: ĉio estis en preskaŭ pedanta ordo [7]; pedanta pakaĵo de la panpecoj [8]. bonorda¹, senmanka²

(ntr)

[pedant.0i.KOMUNE]

(komune) Agi pedante, tro precize zorgante pri bagateloj: se oni krome pedantas pri „la ĝusta vorto“, oni emas pezigi la lingvon per ampleksa balasto el senutilaĵoj [9]; nenio malpermesas, ke vi rigore pedantu […] kaj neniam elipsu la vorton „lingvo“ [10]. ĉikani², harfendi

[pedant.0ulo.KOMUNE]

(komune) Homo pedanta: en la libro troviĝas – ĉu por kontentigi pedantulojn? – gramatika vortareto [11].

[pedant.0eco.KOMUNE]

Animstato, agmaniero de pedanto; akribio: oni devis nur alrigardi ŝin: la korpa kaj vesta pure, kiu limiĝis jam al la pedanteco, la zorge flegita frizuro de la ondanta hararo, la akcentado de la ordo [12]; kvankam estas rilato inter la francaj ideoj pri „la ĝusta vorto“ kaj tiuj pri malriĉeco, la pedanteco, kiun stimulas tia maniero kompreni lingvon, fakte efikas al ĝi malriĉige [13]; ĉiu detalo estas plenumita kun plej laŭdinda diligenteco kaj pedanteco ^PV ;

Rim.: Oni ofte perceptas pedantecon kiel nekonvena en situacioj postulantaj pragmatismon, dum akribion oni perceptas kiel konvena ekz-e en scienca laboro.