^*ŝajn/i ^UV

(ntr)

1.

Ekstere aspekti simile al io alia, tiamaniere, ke povas okazi aŭ efektive okazas interkonfuzo kaj eraro: la fundamento de nia lingvo devas esti absolute netuŝebla, se eĉ ŝajnus al ni, ke tiu aŭ alia punkto estas sendube erara [1]. iufoje vojo ŝajnas ĝusta [sed] kondukas al la morto [2]; tiaj ideoj […] al la samtempuloj ŝajnas senenhava fantazio [3]; ĉiu statuo […] ŝajnis kvazaŭ ricevinta vivon [4]; ŝajnis, ke ŝi dormas [5]; tiam ŝajnis al ŝi, kvazaŭ ĉiuj steloj de la ĉielo defalas al ŝi [6]; li ŝajnas homo prudenta kaj honesta [7]; subite, ŝajnis al li, ke iu mano tuŝetis de poste lian kapon [8]; Arbar' nudiĝanta ⫽ Kun vento bruegas, ⫽ ĝi ŝajnas ploranta ⫽ Pri ĉarma printempo [9]; vi ŝajnis pretigita ĉion aŭdi [10]; jen, ŝajnas, ili [11]; la esperantistoj tute ne estas tiaj fantaziistoj, kiaj ili ŝajnas al multaj tiel nomataj […] „praktikaj homoj“ [12]. aperi², montriĝi

2.

Esti opiniata, kredata, supozata, kvankam ne certa: ŝi ridetas: tio ŝajnas al mi tute natura [13]; [tio] ŝajnas al mi kaj kredeble ankaŭ al vi danĝera afero, ke la kronprinco faras donacojn [kvankam] lia sankteco ne havas monon [14]; nia ĝojo kaj entuziasmo […] eble ŝajnos al ili naiva kaj infana [15]; [tiuj] vortoj […] eble ŝajnis al vi tro fabelaj [16]; terure gajaj ŝajnis al ili iliaj propraj ŝercoj [17]; ŝajnas al mi, ke vi estas persono, al kiu oni malkaŝe povas eldiri siajn maltrankviliĝojn [18]; ŝajnas al mi, ke estis inter ili la kronprinco [19]; la kreado de taŭga kaj vivipova lingvo ne estas tiel facila afero, kiel al multaj ŝajnas [20]; en la unua minuto ŝajnas, ke respondi tiun ĉi demandon ekzistas nenia eblo [21]; ŝajnas al mi, ke vi estas malĝoja [22].

Ekstera aspekto, kiu povas erarigi: ne juĝu laŭ ŝajno, sed juĝu justan juĝon [23]; el sub la ŝajno de ĝentileco ĉiumomente elglitis ilia fiero kaj malŝato [24]; malgraŭ la malserioza ŝajno, li havis noblan kaj energian karakteron [25]; [lia] vizaĝo, dank’ al ekpeno de lia volado, estis repreninta sian kutiman ŝajnon [26]; ŝajno tre perfekte hipokrita [27]; tiu ĉambro havis ŝajnon de saloneto, sed en efektiveco ĝi estis komercejo ^Marta . [la] ludejo […] malgraŭ luksaj ŝajnoj estis nur vera ŝtelejo [28]; ŝajno trompas ^PrV ; apero², aspekto, ekstero, fizionomio, masko, vesto

Erariga pro ekstera aspekto, kiu ne konformas al la esenco; prezentanta nur eksteran supraĵan similecon al io alia: kliniĝado antaŭ ŝajnaj aŭtoritatoj [29]; [li] ne povis kompreni ilian ŝajnan trankvilecon [30]; Sara kaŝas malsincerecon sub la ŝajna boneco [31]; malgraŭ la ŝajna ŝercemo, lia voĉo sonis pli amika, ol ordinare [32]; tiu silento estis nur ŝajna, […] tie estis multo da sonoj aliaj, neklaraj, interrompataj, sed tamen formantaj brueton ^Marta ; la ŝajna valoro de miaj tradukoj tiam multe pligrandiĝus [33]. supraĵa

1.

Nur en ŝajna maniero, sed ne laŭ la reala: [li] observadis lin akre per ŝajne mallevitaj okuloj [34]; sidi ĉe la freŝaj rozarbetaĵoj, kiuj ŝajne neniam ĉesos flori [35]! ili ŝajne akceptas nin kiel gastojn kaj poste rabas [36]; [t]ia estas la rezultato de la malzorgo, ŝajne malgranda [37]! malmultaj el vi konas la historion de la unuaj dek jaroj, kiuj konsistis el senfina, ŝajne tute sensukcesa semado [38].

2.

Verŝajne, kredeble, videble: li videble ne atendis tian peton [kaj] ŝajne ne sciis, kion li devas respondi [39]; el diversaj faritaj teoriaj proponoj ni analizis nur unu – la ŝajne plej bonan [40]; li ŝajne sciis, ke la ceteraj ne deziras manĝon [41]; en la laborejo regis ŝajne absoluta silento, kaj la solaj aŭdeblaj sonoj estis la akra sonado de la grandegaj tondiloj ^Marta ; ŝia tiel ofte ripetata ridado, […] ŝajne venis pli de kutimo al konstanta ridado, ol de gajeco ^Marta ; la sperto ŝajne (evidente) montris, ke li estas senkapabla; la eraro estas bedaŭrinda, sed ŝajne neniu leganto ĝin rimarkis; tiuj fratoj […] disiĝis ŝajne por ĉiam en malamikajn grupetojn [42].

Io, kio ŝajnas esti io alia; aperaĵo nereala ŝajniganta realaĵon aŭ imitaĵo: Kiel? Timigita de ia ŝajnaĵo [43]? la parabolo pri la kaverno, en kiu oni vidas nur ŝajnaĵojn, uzita en la komenco de parto sep de La Respubliko [44]; el tiuj du korpoj nur unu estas reala, la dua estas nura ŝajnaĵo.

Lude, trompe aŭ alicele alpreni aspekton, kiu erarigas pri la realo, kredigas ion alian ol la fakto: [li] ŝajnigas sin riĉa, havante nenion [45]; [ŝi] jen sin deturnis de li, ŝajnigante koleron [46]; mi provis ŝajnigi min indiferenta por li [47]; Ramzes ŝajnigis tian indignon [48]; ŝi ŝajnigas kvazaŭ ŝi ploras [49]; ŝi ŝajnigis, ke ŝi ne aŭdas; [li] ordonis al ili ŝajnigi forkurintojn [50]; li nur ludas, ŝajnigas, t.e. agas kiel aktoro [51]. falsi, simuli ¹afekti, hipokriti, trompi

Aspektanta vera; iom probabla aŭ kredebla: tiu rakonto estis tiel verŝajna, ke mi ne dubis eĉ unu minuton [52]; Omar ne volis kontraŭdiri ĉi tiun verŝajnan argumenton [53]; la plej verŝajna el tiuj du hipotezoj estas certe la dua [54]; tiu certigo estas ne nur tute verŝajna sed plie nediskutebla [55]; dum oni povas ankoraŭ supozi ion verŝajnan, oni puŝas for neverŝajnan [56]; estas malmulte verŝajna, [ke ŝi] forlasis la urbon [57]; havante elekton inter pereo verŝajna kaj certa [58].

Probable, kiom oni povas juĝi laŭ ekstera aspekto: verŝajne troviĝas ankoraŭ peceto da meĉo en la fajrilo [59]; ĝi verŝajne […] havis la aĝon de duono da jarcento, tiel malnova ĝi aspektis [60]; vi posedas bonstaton, vi verŝajne estas trankvila pri via morgaŭa tago ^Marta ; tio verŝajne estas speco de ĝardena kreskaĵo [61]! verŝajne mi havas ankoraŭ signojn de iliaj bastonoj sur mia dorso [62]! certe, eble, kredeble, probable, sendube, supozeble