(p.p. silabo)
Fermita aÅ
akcenta:
en la vorto âme-lan-ko-li-oâ la longaj silaboj
estas âlanâ kaj âliâ.
Rim.:
Äi tiu nocio estas esence fremda al Esperanto, sed
Kalocsay faris ampleksan teorion pri Äia uzo en poezio,
Äar li opiniis la klasikan metrikon, bazitan sur
longeco de silaboj, pli belsona ol la akcenta.
La donita difino estas adaptita al la specifaj ecoj de Esperanto,
kiu ne firme konas longecon de vokaloj, sed por lingvoj
kun klara distingo inter longaj kaj mallongaj vokaloj, kiel la
latina, helena, sanskrita, araba k.a., la difino estu prefereble:
fermita, aÅ kies vokalo estas longa.