*silabo
Ĉiu grupo da parolsonoj, eldirata per unu voĉellaso:
cé-lo, ci-tró-no, cén-to, kra-jó-no,
ru-í-no, prúj-no
[1];
en Esperanto estas tiom da silaboj en vorto, kiom estas da
vokaloj;
dividi vortojn en silabojn per dividstrekoj.
Tipaj ecoj de silabo:
akcenta,
duonakcenta,
senakcenta,
fermita3,
malfermita2,
longa,
mallonga.
Rim.: Rigora difino de la nocio silabo postulus fakajn disvolviĝojn. Cetere ekzistas pluraj malsamaj teorioj pri ĝi. En Esperanta gramatiko oni uzas la nocion nur koncerne akcenton, sed iuj prozodiistoj uzas ĝin ankaŭ kadre de la klasika metriko aplikata al Esperanto, en kiu ĉefan rolon ludas la longeco de silaboj, kio neprigas precize difini iliajn limojn. Kalocsay faris interesajn provojn ĉi-kampe, sed liaj difinoj evoluis laŭ la tempo. [MB]
1.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 2
- afrikanse:
- lettergreep
- albane:
- rrokje
- amhare:
- ሲሊብል
- angle:
- syllable
- arabe:
- مقطع لفظي
- armene:
- վանկ
- azerbajĝane:
- heca
- beloruse:
- склад (слова)
- bengale:
- শব্দাংশ
- bosne:
- slog
- ĉeĥe:
- slabika, sylaba
- ĉine:
- 音節 [yīnjié], 音节 [yīnjié], 喌 [zhōu], 咝 [sī], 噝 [sī]
- dane:
- stavelse
- estone:
- silp
- eŭske:
- silaba
- filipine:
- pantig
- france:
- syllabe
- galege:
- sílaba
- germane:
- Silbe
- guĝarate:
- ઉચ્ચારણ
- haitie:
- silab
- hinde:
- शब्दांश
- hispane:
- sílaba
- hungare:
- szótag
- igbe:
- nkeji okwu
- irlande:
- siolla
- islande:
- sérhljóða
- japane:
- 音節 [おんせつ]
- jide:
- סילאַבאַל
- jorube:
- kohun
- kanare:
- ಉಚ್ಚಾರಗಳು
- katalune:
- síl·laba
- kazaĥe:
- слог
- kimre:
- sillaf
- kirgize:
- муун
- kmere:
- ព្យាង្គ
- koree:
- 음절
- korsike:
- sillabba
- kose:
- nelungu
- kroate:
- slog
- kurde:
- yekejimariyê ye
- latine:
- syllabae
- latve:
- zilbe
- laŭe:
- ສູງສຸດ
- litove:
- skiemuo
- makedone:
- слог
- malagase:
- vanin
- malaje:
- suku kata
- malajalame:
- അക്ഷരങ്ങൾ
- malte:
- sillaba
- maorie:
- haukūoro
- marate:
- अक्षर
- monge:
- sylla
- mongole:
- үет
- nederlande:
- lettergreep
- nepale:
- शब्दांश
- okcidentfrise:
- wurdlid
- panĝabe:
- ਿਸਹਾਰੀ
- pole:
- sylaba, zgłoska
- ruande:
- indangantego
- ruse:
- слог
- samoe:
- mataitusi
- sinde:
- پدن
- skotgaele:
- lide
- slovake:
- slabika
- slovene:
- zlog
- somale:
- xarfaha
- ŝone:
- mabhii
- sote:
- senoko sa lentsoe se
- sunde:
- suku kata
- svahile:
- silabi
- svede:
- stavelse
- taje:
- พยางค์
- tamile:
- அசையாக
- tatare:
- буын
- telugue:
- అక్షరం
- ukraine:
- склад
- urdue:
- شبدانش
- uzbeke:
- bo’g’in
- vjetname:
- âm tiết
- zulue:
- uhlamvu
*silabi [2]
- Eldiri, disigante la silabojn: Jan estis sinjoro instruisto kaj instruis lin silabi [3].
2.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Universala Vortaro,
silab'i
3. B. Němcová, trad. V. Tobek kaj K. Procházka: Avineto, [sen dato]
3. B. Němcová, trad. V. Tobek kaj K. Procházka: Avineto, [sen dato]
- angle:
- to articulate, enunciate syllables, to syllable (seldom)
- beloruse:
- чытаць па складах, вымаўляць па складах
- france:
- épeler
- germane:
- silbifizieren, Silben hervorheben, Silben getrennt sprechen
- hispane:
- silabear, silabar
- japane:
- 音節に分けて発音する [おんせつにわけてはつおんする], 音節に区切る [おんせつにくぎる]
- pole:
- sylabizować
- ukraine:
- вимовляти по складах
silabaro
Skribosistemo
en kiu unuopaj signoj ordinare prezentas apartajn silabojn:
oni ne malofte legas, ke la kipra silabaro estis
deĉifrita en 1871 de la angla epigrafisto
George Smith
[4].
- angle:
- syllabary
- beloruse:
- табліца складоў
- ĉeĥe:
- tabulka slabik, u některých jazyků sloužící jako abeceda
- france:
- syllabaire
- hispane:
- silabario
- pole:
- sylabariusz
- rumane:
- silabar
- slovake:
- tabuľka slabík
- ukraine:
- таблиця складів
silabiga
-
Povanta per si sola formi silabon.
- angle:
- syllabifying
- beloruse:
- складаўтваральны
- ĉeĥe:
- slabikotvorný, slabičný, sonantní
- france:
- formant syllabe
- germane:
- silbenbildend
- japane:
- 音節をなす [おんせつをなす], 成節の [なせつの]
- katalune:
- que forma síl·laba
- pole:
- sylabotwórczy, zgłoskotwórczy
- ruse:
- слогообразующий
- slovake:
- slabikotvorný
- ukraine:
- складовий, складотворчий
silabolimo
-
Limo, kiu apartigas du silabojn:
en Esperanto oni foje konsideras, ke la silabolimo estas
antaŭ
la konsonanto, kiam la vokaloj estas apartigataj per unu
konsonanto
(a-mo), kaj post la unua konsonanto, kiam la vokaloj estas
apartigataj per pli ol unu konsonanto (ar-ma).
Rim.: ... sed tiu regulo ne estas absoluta kaj ĝin kontraŭdiras eĉ la Fundamento, kiu montras strangajn nekoheraĵojn: ekz-e pat-ro apud ci-tro-no aŭ ak-vo apud li-kvo-ro .
- angle:
- syllable boundary
- beloruse:
- мяжа складу
- ĉeĥe:
- ukončení slabiky
- france:
- coupe syllabique
- germane:
- Silbengrenze
- hungare:
- szótaghatár
- katalune:
- límit sil·làbic, tall intersil·làbic
- pole:
- granica pomiędzy sylabami
- ruse:
- граница слога
- slovake:
- koniec slabiky
- ukraine:
- складова межа
n-silabo
- 1.
Vorto, konsistanta el n silaboj:
okazas ofte, ke du unusilaboj estas tiel ligitaj per
la senco, ke ili formas unu solan metrikan vorton
[5];
dusilabo, trisilabo...
- 2.
[6]
Metro, konsistanta el
n silaboj:
oksilabo,
deksilabo,
dekunusilabo,
deksessilabo...
Rim.: Temas pri metroj fremdaj al Esperanto, sed hejmiĝintaj en la Esperanta versfarado. Ili ofte konsistas el pluraj malsamaj piedoj, kaj obeas al specifaj reguloj pri cezuro, ĉefakcento ktp.
- angle:
- 1. n-syllabic word unu~o: monosyllable. 2. syllable count in syllabic meter ok~o: octosyllable. dek~o: decasyllable. dekunu~o: hendecasyllable.
- ĉine:
- 1. 多音節詞 [duōyīnjiécí], 多音节词 [duōyīnjiécí], 复词 [fùcí], 複詞 [fùcí]
- france:
- unu~o: monosyllabe. ok~o: octosyllabe. dek~o: décasyllabe. dekunu~o: hendécasyllabe. dekses~o: hexadécasyllabe.
- hungare:
- 1. n szótagú szó 2. n szótagos verssor
- katalune:
- 1. n-síl·lab (mot) unu~o: monosíl·lab. 2. n-síl·lab (vers) ok~o: octosíl·lab. dek~o: decasíl·lab. dekunu~o: hendecasíl·lab. dekses~o: octonari.
- pole:
- 2. n-zgłoskowy
- ruse:
- 1. n-сложное слово 2. n-сложник ok~o: восьмисложник. dek~o: десятисложник. dekunu~o: одиннадцатисложник. dekses~o: шестнадцатисложник.