^*eben/a ^PV

1.

[eben.0a.plata]

(pri supraĵo) Tia, ke ĉiuj ĝiaj punktoj estas proksimume ĉe la sama nivelo sen kavaĵoj aŭ elstaraĵoj: li malsupreniris kun ili, kaj staris sur ebena loko [1]; dentoj tiel blankaj kaj ebenaj [2]; ebena kiel planko [3]; sur la ebena tero sub ni ne troviĝas multe da vidindaĵo [4]; la ĉirkaŭaĵo, kvankam ebena kaj unuforme distranĉita de la kanala reto, estis interesa [5]; la deklivo finiĝas, la vojo fariĝas ebena [6]. glata, plata

2.

[eben.0a.MAT]

[7] Rilata al ebeno; inkluzivata de ebeno: ebena simetrio; ebena aÅ­ neebena kurbo.

3.

[eben.0a.facila]

(figure) Unuforma, facila; prezentanta nenian malglataĵon: resti sur la ebena (senriska) vojo de la amikeco [8]; la Esperanto-Movado prezentiĝas ne kiel ebena surfaco, sed kiel konstruaĵo de buntaj diversecoj kaj malsamecoj [9]. glata

1.

[eben.0o.tereno]

Ebenaĵo: ili troviĝis sur la malgranda ebeno sur la orienta bordo de la rivero [10]; post kelkaj kilometroj la valo tute forpuŝas la altrudemajn montojn kaj fariĝas vastega ebeno […] kie somere la greno ondadas [11]; ili lasis la pli supran ebenon kaj iris laÅ­ sinua montpado malsupren [12]; [ili] kulturis la ebenon [13]. etaĝo², teraso¹

2.

[eben.0o.elementa]

[14] Surfaco, kiu inkluzivas ĉiun rekton trairantan du punktojn en ĝi: tra tri punktoj povas trairi nur unu ebeno.

3.

[eben.0o.MAT]

Afina ebeno aÅ­ vektora ebeno, laÅ­ la kunteksto.

[eben.0ajxo.GEOG]

Ebena tereno: ni prenis tiam el la manoj de la du reĝoj […] ĉiujn urbojn sur la ebenaĵo [15]; [ili] marŝis sur la ebenaĵo tiun tutan nokton kaj transiris Jordanon [16]; [ili] haltis ĉe la supro de ŝtuparo, kondukanta de teraso al malgranda, artefarita ebenaĵo kun multekoloraj kaj simetrie aranĝitaj florbedoj [17]; sur tiu tereno […] vi estos pli laca, ol dum vi kuris senturne kaj senbare sur la ebenejo [18]; la malebenaĵo fariĝu ebenaĵo, kaj la montaro fariĝu valo [19]; [la] maro vastiĝis ĉirkaŭe, kiel smeralda ebenaĵo ^Metrop ; li havis […] sub si la urbon kaj la vaste etendiĝantan ebenaĵon de Lombardio [20]; la okuloj medite rigardis la ebenaĵon, kiu etendis sin antaŭ li [21].

(tr)

1.

[eben.0igi.platigi]

Igi ebena¹: ebenigi vojon; ĉio tie estis ebenigita kun la tero [22]; sur la tuta areno eksvarmis febra agado […oni] trarastis, ebenigis kaj surŝutis per dika tavolo da freŝa sablo [23]; mi nun ebenigis kaj glatigis la tutspacon de la boato ĝis la maro, por ke la boato glitiĝu maren [24]. niveli²

2.

[eben.0igi.FIG]

Igi ebena³: justeco de piulo ebenigas lian vojon [25]; naivulo! – li diris, – kaj bona knabo, vi ja ebenigos al vi la vojon tra la mondo [26]; tiu heroaĵo ebenigis al francoj la vojon al ĉefurbo Madrid [27]. glatigi

Ebenigi batante.

[eben.alt0ajxo.GEOG]

Ebenaĵo tre alta super la marnivelo. Tibeto estas altebenaĵo; li trarajdis la vastan altebenaĵon [28]; la siriaj Golan-altebenaĵoj estis konkeritaj de Israelo en 1967 [29]; la toltekoj, […] antikva indiĝena popolo loĝanta sur la altebenaĵo de Meksiko konis la pulkvon de antaŭ pli ol 5000 jaroj [30].

^MatVort

Ĉiu el la du partoj de ebeno, situantaj ambaŭflanke de iu rekto inkluzivata de ĝi.

^MatVort

(pri punktoj aŭ aroj da punktoj) Apartenantaj al (aŭ inkluzivataj de) unu sama ebeno: tri punktoj estas ĉiam samebenaj; samebenaj kurboj; ĉiu pezocentro de tri punktoj estas samebena kun ili.

^MatVort

1.

[eben.simetri0o.de_simetrio]

Ebeno, kiu difinas ebenan simetrion.

2.

[eben.simetri0o.de_figuro]

(de geometria figuro) Ebeno, rilate al kiu la figuro estas simetria.

^MatVort

Dudimensia afina spaco.

Dudimensia vektora spaco.