⁸teren/o ^PV

1.

Peco de tersurfaco koncerne ĝian specifan kovraĵon kaj konvenecon por certa aktiveco: tereno decidita por domkonstruado, paŝta tereno por bovinoj ^ViV ; ebena tereno, malfacila tereno ^BonaLingvo ; nuda tereno ^VRA ; montara tereno, armea tereno ^MortulŜip ; nekonata tereno, palaca tereno ^MkM ; ludotereno [1]; ili faris longan ekskurson […], estis bona tereno, nur iom malseka kelkloke post la rapida neĝodegelo ^InfanTorent2 ; estas plej saĝe palpi antaŭen, la tereno estas trompa, pri tio ŝi havas spertojn ^VRA ; se estos danĝero […], la terenon mi konas pli bone ol ili... ^KKr ; [li] promesis testamenti al mi vastan domon kaj terenon, kiujn li posedas ĉe la Lazura Marbordo ^CKv . areo, pejzaĝo¹, teritorio, topografio

2.

(figure) Agokampo: [la dioj] dotis min per talento sur la tereno de la skulptarto ^SatirRak ; naturo ne dotis lin riĉe sur la praktika tereno ^ChC ; la normala monkonsumo en ĉiu tereno perturbiĝus ^VRA ; la tri verkoj Sveda antologio, Sveda novelaro kaj Sveda poemaro kovras grandan kaj varian terenon [2]; restas esplorota tereno, ĝis kia grado tiuj frutempaj […] persekutoj kontribuis al la posta venkiro de Esperanto ^EeP ; LIBE fakte ne gajnis terenon – sed ankaŭ ne malprogresis ^EeP . areno, fako³, temaro