^*arm/o ^UV

(tr)

1.

[arm.0i.MIL]

Provizi per rimedoj taŭgaj por batali respektive protekti sin: sur la stratoj videblis armitaj soldatoj kaj policanoj [1]; armi soldatojn per pafiloj; per falĉiloj armitaj kamparanoj; soldatoj armitaj ĝisdente [2]; sin armi kontraŭ la tuta maro da mizeroj [3]. armeo

2.

[arm.0i.TEK]

Plifortigi per diversaj rimedoj, subtrabaĵo, laŭcela ilo, kc: konstruo el armita betono; per nearmita (nuda, senlorna) okulo^B .

(arkaismo)

[arm.0o.ARM]

Armilo: ne servas larmo anstataÅ­ armo^PrV .

Rim.: Tia uzo de la vorto armo estas tre malofta, kvankam Zamenhofa.

[arm.0ilo.ARM]

Ĉiuspeca ilo, uzebla por atake vundi, mortigi, detrui, minaci pri tia atako, aŭ defendi kontraŭ ĝi: prenu ŝildon kaj armilojn, kaj stariĝu, por helpi min [4]; prenu do nun viajn armilojn, vian sagujon kaj vian pafarkon, kaj iru sur la kampon kaj ĉasu por mi ĉasaĵon [5]; doni armilojn en la manojn de niaj malamikoj^Z ; iris kun David ĉirkaŭ kvarcent viroj, kaj ducent restis ĉe la armilaro [6]; (figure) aplombaj mensogoj estas iliaj preferataj armiloj. batalilo.

Rim.: Armiloj servas precipe por batali, sed ankaŭ por ĉasi kaj fizike ekzerciĝi.

[arm.0ilaro.ARM]

Tuto de la armiloj: iris kun David ĉirkaŭ kvarcent viroj, kaj ducent restis ĉe la armilaro [7]; (figure) surmetu la tutan armilaron de Dio, por ke vi povu kontraŭstari al la artifikoj de la diablo [8]. arsenalo

[arm.0ilejo.MIL]

Provizejo de armiloj: Ĥizkija […] montris al ili sian trezorejon […] kaj sian tutan armilejon [9]; via kolo estas kiel la turo de David, kiu estas konstruita kiel armiltenejo [10]. arsenalo

1.

[arm.0ajxo.armilo]

Armilo, portata por ŝirmi la korpon: stariĝu en kaskoj, akrigu la lancojn, surmetu sur vin armaĵojn [11]. ŝirmarmokiraso, ŝildo

2.

[arm.0ajxo.TEK]

Malmola kovraĵo, ekzemple metala, servanta por fortikigi kablon kaj protekti ĝin kontraŭ meĥanikaj damaĝoj.

[arm.mal0isen0igi.MIL]

Forigi la armilojn de iu aŭ io: la demando pri ĝenerala malarmado (malarmiĝo); la Azianoj senarmigis ilin sen kontraŭstaro [12]; fine ili estis venkitaj de la superforto, malarmitaj, metitaj en katenojn kaj trenitaj for [13]; (figure) li sin tenis tiel sincere, tiel modeste kaj afable, ke li senarmigis min (mi tute fidis lin, perdinte ĉian kontraŭstaron, singardon) [14].

[arm.sxirm0o.ARM]

armaĵo

[arm.amasdetrua0ilo.MIL]

Armilo destinita por fari grandskalan damaĝon al la personaro aŭ al la posedaĵoj de la kontraŭulo: origine Bush asertis, ke la buĉisto de Bagdado posedas amasdetruajn armilojn (kemiajn, biologiajn kaj baldaŭ nukleajn) kaj tial oni devas militi, por neniigi tiujn batalilojn [15].