*forĝi
(tr)
- 1.
- Prilabori metalon per fajro kaj martelo, precipe feron kaj ŝtalon: forĝi kradon, hufferon; kandelabro forĝita el oro, de ĝia trunko ĝis ĝiaj floroj [1]; faru du kerubojn el oro per forĝa laboro [2]; ili forĝos el siaj glavoj plugilojn kaj el siaj lancoj rikoltilojn [3]; forĝanto de diversaj majstraĵoj el kupro kaj fero [4]; arestitoj enforĝitaj per katenoj FK ; forĝu feron dum ĝi estas varmega (uzu okazon ĝustatempe) PrV .
- 2.
- (figure) Pene formi: vidu do tiun ĉi kuraĝan entrepreneman kapon, kiel ĝi forĝas kaj plenumas planojn [5]; ĉiu kreas sian forton, ĉiu forĝas sian sorton PrV ; Stalin nun ĉesis toleri liberan evoluon de lingvoj kaj nacioj […] forĝante la karakterizaĵojn de tutsoveta patriotismo EeP .
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Nombroj 8:4
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 25:18
3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jesaja 2:4
4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 4:22
5. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Unua
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 25:18
3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jesaja 2:4
4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 4:22
5. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Unua
- angle:
- forge
- beloruse:
- каваць
- ĉine:
- 鍛 [duàn], 鍛造 [duànzào], 錘打 [chuídǎ]
- france:
- forger
- germane:
- schmieden
- hispane:
- forjar
- hungare:
- kovácsol
- japane:
- 鍛える [きたえる], 鍛造する [たんぞうする], 鍛錬する [たんれんする], 鍛え上げる [きたえあげる]
- nederlande:
- smeden
- portugale:
- forjar, bater (ferro)
- ruse:
- ковать
- ukraine:
- кувати
forĝejo
- Loko ekipita por forĝado: jen ni estas antaŭ la forĝejo, kie la fajro brulas kaj la duonnudaj viroj frapas per la marteloj tiel, ke la fajreroj saltas malproksimen ĉirkaŭen [6]; [li] venis en forĝejon, metis la tornistron […] sur la amboson kaj petis […], ke ili martelu [7]; li konstruis por si forĝejon proksime al la maro, sed longdistance for de Borg [8].
6.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Sambuka virineto
7. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, Kamarado Gaja
8. -, trad. B. Ragnarsson: Sagao de Egil, 2011
7. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, Kamarado Gaja
8. -, trad. B. Ragnarsson: Sagao de Egil, 2011
- beloruse:
- кузьня
- france:
- forge
- germane:
- Schmiede
- japane:
- 鍛冶屋 [かじや]
- ukraine:
- кузня
forĝisto
- Metiisto kiu forĝas metalajn aĵojn: li forkondukis ĉiujn […] ĉiujn artistojn kaj ĉiujn forĝistojn [9]; la forĝisto subforĝis la ĉevalojn [10]; la maljuna forĝisto batis la ambosorandon per gvidmarteleto [11].
9.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Reĝoj 24:14
10. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, Tri fratoj
11. Mo Yan, trad. Vejdo: Travidebla Ruĝa Rafano, 2012
10. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, Tri fratoj
11. Mo Yan, trad. Vejdo: Travidebla Ruĝa Rafano, 2012
- beloruse:
- каваль
- ĉine:
- 鐵匠 [tiějiang]
- france:
- ferronnier, forgeron
- germane:
- Schmied sub~i: beschlagen (Huf).
- hispane:
- herrero
- japane:
- 鍛冶屋 [かじや]
- ukraine:
- коваль
alforĝi
(tr)
- 1.
- Fiksi al io per forĝado: alforĝi maningon al sabro; tiajn nesingardajn kanajlojn oni devus alforĝi al la galeroj [12].
- 2.
- (figure) Senmovigi ĉe iu loko, daŭre restigi: li bone scias, ke mi lin amas […] kion pli mi povus fari? ĉu mi mem devas alforĝi lin per ia aparta atento? FK ; la konscienco, vekita de la infana rigardo, kvazaŭ alforĝis lin al la tero FK ; personoj alforĝitaj al la lito de morto VivZam ; rabisto […] alforĝita al la malvirto per feraj ligiloj [13]; kelkaj specoj de serpentoj per sia rigardo magie alforĝas la birdojn Marta ; la virino, kiu staris antaŭ ŝi, alforĝis ŝin al la loko per la forto de sia rigardo Marta ; tiu objekto […] alforĝis al si la rigardon de Marta Marta . alglui, alkateni, fiksi, firmigi, rigidiĝi, ŝtonigi2
- beloruse:
- прыкаваць
- france:
- 2. attacher (à), clouer (à) (immobiliser), immobiliser
- germane:
- 2. anketten, fesseln, versteinern
- hungare:
- 1. rákovácsol 2. odaköt (átv.), odaszegez (átv.)
- japane:
- かしめる
- nederlande:
- vastsmeden
- ruse:
- приковать
- ukraine:
- приковувати (тж перен.)
kunforĝi
(tr)
- beloruse:
- скаваць
- ĉine:
- 使結合 [shǐjiéhé]
- germane:
- zusammenschmieden
- hungare:
- összekovácsol
- japane:
- 鍛接する [たんせつする], たたいて接合する [たたいてせつごうする], 固く結びつける [かたくむすびつける]
- nederlande:
- samensmeden
- ruse:
- сковать
- ukraine:
- сковувати