³unik/a ^JED

1.

[unik.0a.ununura]

Sola en sia speco, ununura: Tiu, kiu estas unika Sinjoro de la vivo kaj de la morto, Li mem, plilongigis ĉi tiun vivon, iamaniere Li donacis ĝin denove al mi [1]; plej konata, kvankam ne unika, estis la afero en Salem en 1692, kiun multaj iom konas per la brila dramo de Arthur Miller [2].

Rim.: Pro la konfuzeblo kun unika² la franceca „unika filo“ (kiam temas pri filo ununura) sonas iom komike por la rusoj ― ankaÅ­ formale temas ne pri „sola en sia speco“, sed pri „sola en la familio“. Pli klaraj estas „sola, ununura filo“. [Sergio Pokrovskij]

2.

[unik.0a.eksterordinara]

(figure) Senkompara, sensimila: grandioza unika spektaklo, pejzaĝo; ĉiuokaze la edziniĝo de princino Margareta en la Vestminstra Abatejo estis ja sufiĉe unika evento [3]. elstara, originala

Rim.: En la ĵurnalista ĵargono tiu vorto estas sinonimo por aparta, eksterordinara. Cetere, al iuj esperantistoj tia uzo de unika ŝajnas bombasta kaj evitinda. Aliflanke, la PIV-oj prezentas tiun hiperbolan signifon kiel la ĉefan. [Sergio Pokrovskij]

Objekto ekzistanta nur kiel ununura ekzemplero: ĉiu unikaĵo iĝas pli kaj pli valora en nia senespere unuformiĝanta mondo [4]; pro la sukceso de la unua aranĝo, planita kiel unikaĵo, oni nun ĉiujare ripetas la feston [5]; el ekonomia vidpunkto la sistemo de internaciaj respondkuponoj estas unikaĵo [6]; la loĝantoj de la vilaĝo fieras pri eŭropa unikaĵo – malvarmega gejsero, kiu sputas akvon el profundo de 405 m ĝis alteco de 30 - 40 m [7]; jen unikaĵo: mansaketo el kaca haŭto ^KrB ; ĉu vi ne sentas, ke vi tenas unikaĵon en viaj brakoj [8]? raraĵo