^*objekt/o ^PV

1.

Ĉio, kio estas videbla, tuŝebla, perceptebla per sentumoj; aĵo: sur la tablo kuŝas diversaj objektoj; ŝi prenis siajn ruĝajn ŝuojn, la plej karan objekton, kiun ŝi posedis [1]; domobjektoj (mebloj) [2]; valoron de objekto ni ekkonas post difekto ^PrV ; en ĉiu objekto troviĝas difekto ^PrV ; la artikolo la estas uzata […] kiam ni parolas pri personoj aŭ objektoj konataj [3]; aliaj portis similan objektaron en grandaj pakaĵoj sur la dorso [4]; neidentigita fluganta objekto (vd nifo) [5].

Rim.: Kvankam en tiu lasta ekzemplo kaj plej ofte oni kontrastigas la objektojn kun la personoj, estas okazoj, kie objekto povas signifi ankaŭ personon: sub tri objektoj tremas la tero kaj kvar ĝi ne povas porti: sklavon, kiam li fariĝis reĝo, malsaĝulon, kiam li tro satiĝis de pano, malamatan virinon, kiam ŝi edziniĝis kaj sklavinon, kiam ŝi elpelis sian sinjorinon [6].

2.

Ĉio ajn abstrakta, kio estas konceptebla de la spirito; afero: lingvo internacia kaj lingvo tutmonda estas du tute malsamaj objektoj ^EE ; la tutan nian civilizon ni dankas nur al unu objekto, al la posedado de lingvo ^EE ; kun scienca aplombo ili kredigas, kvazaŭ lingvo estus objekto natura, organa ^EE ; ili parolis pri multaj objektoj ^FK .

3.

Temo: la objekto de la leciono, de la diskuto; multajn leterojn mi ricevis pri tiu objekto^Z ; la legita objekto (objekto de legado) ^FK ; kiujn […] objektojn vi povas kaj deziras instrui ^Marta ? decidi la enkondukon de Esperanto en lernejojn, kiel nedeviga objekto de la instruado; la plejmulto de tiuj ĉi talentaj publikaj paroloj havas por objekto Eŭropon, Azion kaj Afrikon ^FK .

4.

Ĉio, kio estigas ian senton, kio liveras okazon al ia ago: objekto de mokoj ^EE ; mi faros ilin objekto de honto [7]; la infanoj estis objekto de plej zorga flegado; objekto de deziro, de intereso; Babel fariĝis objekto de teruro inter la popoloj [8]; ŝin hontigis la kompato, kies objekto ŝi estis ^Marta ; la inda objekto de la admiro de du grandaj nacioj; tiu granda poeto estis objekto de multaj monumentoj; du malgrandaj ĉambraj hundetoj fariĝis la escepta objekto de ŝia amo kaj aldoniteco ^FK .

5.

La ekstera aĵo, kiu estas pensata de la pensanta subjekto: la ideo, kiun ni havas pri iu afero povas esti ne konforma al sia objekto.

6.

Tio, kion atingas la ago de la subjekto: oni distingas en Esperanto la objektojn per prepozicio aŭ per la finaĵo -n. komplemento, cirkonstanco

1.

En la formo de objekto, t.e. perceptebla ktp: la premioj estis monaj kaj objektaj (pokaloj) [9].

2.

Rilata al objekto⁶: objekta komplemento; objekta predikativo [10].

Objekto studata en kurso, por diplomlaboro aŭ difinita kiel longatempa esplorindaĵo: oni parolas pri amata objekto de studado ^Marta ; mi oficiale instruis Esperanton en MASI/MGIU kiel devigan studobjekton por studentoj de diversaj teknikaj fakoj [11].

Objekto⁶ artikoloj diverse longaj […], kiuj parolas i.a. pri etimologio, leksiko […], refleksivo, rekta objekto, transitiveco, vortordo [12].