^*supoz/i ^UV

(tr)

[supoz.0i.KOMUNE]

Provizore akcepti ion kiel veran aŭ eblan, ne posedante pruvojn tute certajn: neniam mi supozis, ke mi ree vidos vin vivanta [1]; ŝi multe laboris, pli multe ol oni povus supozi laŭ ŝia maljuna aĝo [2]; la interkomunikiĝo de la popoloj per la telegrafoj, vaporŝipoj kaj fervojoj grandiĝis en maniero neniam supozita [3]; ili, vidante lin iranta sur la maro, supozis, ke ĝi estas fantomo [4]; li amis siajn paroĥanojn, kaj li ankaŭ supozis, ke ili estimas lin [5]. ili estas pli simpatiaj, ol li antaŭe estus supozinta [6]; lia vizaĝo restis ĉe tio ĉi tiel senmova, ke […] neniu supozis en li la farinton [7]; ili supozus min impertinenta mensogulo ^MortulŜip . diveni, hipotezi, konjekti, kredi

[supoz.0o.KOMUNE]

Penso aŭ eldiro, ke io povas esti vera, ankoraŭ ne havante pruvon: tio konfirmas miajn supozojn; ili ne havis eĉ la plej malgrandan supozon, ke la kantado povas koncerni ilin [8]; vi proponas […] nur supozojn kaj teoriajn opiniojn [9]; vi malpravas fari tian supozon koncerne min [10]; mi havas pri tio nek scion nek supozon ^PrV .

[supoz.0eble.ARG]

Kiel oni povas supozi: juna knabo en livreo kun metalaj butonoj, supozeble ĝardenisto aŭ lakeeto [11]; supozeble inter ili ne estis eĉ unu, kiu kredus la vortojn de sinjorino Szwejc ^Marta . tial ke kvardekok horoj jam fluis depost la katastrofo, estas supozeble, ke oni devas forlasi ĉiun esperon lin retrovi [12]; ili ne estas tro riĉaj, ili ne havas propran aŭton supozeble [13]. kredeble, probable, verŝajne

(tr)

1.

[supoz.0igi.indiki]

Agi aŭ aspekti tiel, ke oni emas supozi: tio supozigas, ke la sukceso estos granda; la aspekto de lia vizaĝo supozigis, ke li ne razis sin almenaŭ tri semajnojn [14]; la garnaĵoj de la kameloj supozigas, ke ili venas el la lando Egipta [15].

2.

[supoz.0igi.neprigi]

Logike neprigi: la juro diferencas de la filozofiaj konceptoj precipe pro tio, ke ĝi supozigas realan sankcion [16]; sed se, anstataŭ supozigi la mankantan ligantan vorton „ke“, la frazo havas ligantan vorton alian […], tiam devas esti uzata tiu kazo, kiun postulas la senco de la ekzistanta liganta vorto [17].

[supoz.antaux0o.LOG]

Supozo, kiu estas konscia aÅ­ nekonscia bazo de rezono: tiuj studoj uzas siajn antaÅ­supozojn kiel bazon [18]; ni neniam konscias pri ĉiuj niaj antaÅ­supozoj [19]. aksiomo¹, antaÅ­juĝo, elirpunkto, hipotezo, postulato¹

[supoz.kontraux0e.KOMUNE]

Male ol oni supozis; ne laÅ­supoze: kontraÅ­supoze ene de la moskeo la atmosfero estis tre libera, kaj oni povas foti [20].

[supoz.laux0e.KOMUNE]

Laŭ prudenta, verŝajna supozo: tre granda parto de la deportitoj apartenis al la kategorio „kulakoj“ – bonfartaj bienposedantoj, kiuj laŭsupoze kontraŭus la devigan kolektivigon de la terkulturo [21].

[supoz.mia0e.ARG]

Laŭ supozo de la parolanto: ni renkontis viron fortikstaturan en militista uniformo, kiu komence alparolis nin latine kaj demandis la ĝardeniston, kien min — la azenon — li kondukas; sed tiu, miasupoze ĉar la lingvon li ne komprenis, respondis nenion [22]. miakrede, miaopinie

(tr)

[supoz.mis0i.KOMUNE]

Erari maltrafe supozante: la kuracistoj missupozis, ke ŝia intesto ŝtopiĝis [23].

[supoz.sen0eco.KOMUNE]

Malhavo de supozoj, de hipotezoj, de antaŭjuĝoj: ne la sensupozeco ĝenerale kaj laŭ si estas la postulo de ĉiu vera scienco, sed ĝuste kontraŭe, havi plenon da supozoj [24].

(konjunkcio)

[supoz.0eke.KOMUNE]

Se veras tio ke: mankas al li […] preteksto starigi publikan malpacon kontraŭ ni, – supoze, ke li havas la kuraĝon necesan [25]; estro de la Islama Movado en Niĝerio (IMN) konsentis paroli al la gazetaro sub la supozo ke lia liberigo estas tuja [26].