²skandal/o

1.

[skanda.0o.PSI]

Indigno kaŭzata de malbonekzemplaj agoj aŭ paroloj: tiu Sedilo estas kapabla iri al la banko por fari en ĝi skandalon [1]; ne faru skandalon meze en la nokto [2]! vi ja kaŭzis grandan skandalon, faris tutan paroladon kaj volis instrui la instruistojn, ĝis ili devis forkonduki vin el la ĉambro [3]; por fini la skandalon, la bazestro fermis la kunvenon [4]. kverelo, protesto, provoko, ribelo, rumoro, tumulto

2.

[skanda.0o.fifamo]

Bedaŭrinda kaj danĝera diskoniteco de iu malbona ekzemplo: tial (kia skandalo!) okazis, ke la masonistoj, lignaĵistoj kaj potistoj, […] kuraĝis en la drinkejoj ne nur plendi pri la impostoj, sed eĉ indigni kontraŭ la povo de l' pastroj [5]; mia filino, tiaj disiĝoj ne povas esti farataj sen granda skandalo [6]; por eviti ĉiun skandalon, Heleno parolis nek al Andreo, nek al sia unuanaskito pri la matena aventuro [7].

(tr)

Kaŭzi skandalon al iu: li ne plu daŭrigu la elmontron, por ke la malklera popolo ne skandalu [8]; jen estas kial antaŭ kelkaj tagoj mi tiel forte cin skandalis, kiam mi parolis pri la morto de mia edzo laŭ tiel malfunebra maniero [9]; nia apotekisto-kuracisto […] ĉiam skandalis kaj publike postulis, ke la indiĝenoj estu diskretaj kaj ne ŝovu sian tundran nazon en la privatan vivon de [li] [10]. indigni, koleri, kvereli, protesti, tumulti