serb/o ^FK

1.

[serb.0o.sxtatano]

Ŝtatano de Serbujo.

2.

[serb.0o.naciano]

Homo kun serba nacieco: Serbo el Zemlin, publikigis pazilalion kaj pazigrafion ^FK ; en tiu regiono loĝas plimulte bosnaj serboj, sed dum jarcentoj ili vivis kiel najbaroj de islamanoj kaj kroatoj kaj ili alkutimiĝis al diverseco kaj kuna vivo [1]; la serbokroata lingvo [2].

Rilatanta al serboj, ilia nacieco aŭ ŝtato: serbaj teroraĵoj en Kosovo [3]; tute malaperis de la librejaj bretoj la titolo „serbokroata“, sed abundas verkoj pri la serba, la kroata kaj la bosnia, nun rigardataj kaj traktataj kiel apartaj lingvoj [4].

[serb.S0ujo.GEOG]

Ŝtato en la suda Eŭropo kun ĉefurbo Beogrado; teritorio de Respubliko Serbujo, limanta kun Albanujo, Bosnujo kaj Hercegovino, Bulgarujo, Hungarujo, Kosovo, Kroatujo, Nord-Makedonujo kaj Rumanujo: en Kroatujo aperis antaŭ la Unua mondmilito Kroata Esperantisto, La Zemuna Esperantisto kaj La Zenuma Stelo kaj, en Serbujo, Serba Esperantisto [5].