⁹prestiĝ/o ^PVEF

[presti1.0o.bonfamo]

Alta reputacio, estimo, brila imponeco akirita per siaj meritoj: per ĝia kvazaŭ oficiala karaktero, [la Kongreso] antaŭenpuŝos la prestiĝon de nia afero en la okuloj de la mondo, kio estas por ni tre grava [1]; Karlo, iom pli ol 20-jara junulo ĝis nun ne povis akiri konstantan laboron, escepte kelkajn helplaborojn, [plenumitajn] sekrete por ne malaltigi la prestiĝon de la familio [2]; via ekscelenco, oni liberigis la senkulpajn, oni malpie detruis iliajn aktojn kaj, malgraŭ tio, la prestiĝo de la ŝtato perdis nenion [3]? necesos trovi rimedon por malgrandigi la prestiĝon de tiu nova homo, kiu sin lanĉis […] en politikon [4]. famo, gloro, honoro, nimbo, renomo

Rim.: Alta estimo aŭ respekto estas donata de la publiko al tiu kiu ĝuas bonan reputacion, prestiĝon, renomon. Dum reputacio povas esti bona aŭ malbona, prestiĝo enhavas la ideon de brileco. [Wolfram Diestel]

[presti1.0a.impona]

Ĝuanta prestiĝon: ili volis, ke la gazeto restu prestiĝa kaj bone konsiderata ankaÅ­ en sciencaj, intelektaj medioj [5]; [li] vizitis s-ron Bordoz, simplan libroteniston, en ties malnova hejmo – pli prestiĝa ol la eta loĝejo de Loreta [6]; literaturaj konkursoj […] estis tre ŝatataj pro la prestiĝa signifo, kiun ili havis [7]; ju pli da membroj havas UEA, des pli forte kaj prestiĝe ĝi povas aÅ­digi sian voĉon [8]; ŝi jam gajnis la prestiĝan premion Remarque en Germanio [9]. brila², renoma