^*kuraĝ/a ^PV

[kuragx.0a.KOMUNE]

Konservanta memregadon kaj celkonforman agemon antaŭ danĝero, malhelpo aŭ malfacilaĵo: kuraĝa maristo [1]; lia ago estis pli freneza ol kuraĝa [2]; la konduto de ŝia edzo ŝajnis al ŝi tiel kuraĝa kaj tiel delikata, ke ŝi ne povis ne rakonti […] tiun okazintaĵon [3]; mi konas vian kuraĝan koron, mi scias, kiel forta vi estas [4]; ĉu ĝi ne estas sprita kaj kuraĝa plano [5]? ŝi eksentis sin denove kuraĝa kaj ŝajnis trankvila ^Marta ; estu fortaj kaj kuraĝaj, ne timu kaj ne tremu antaŭ ili [6]; [li] kuraĝe batalis kune kun ni kontraŭ niaj malamikoj [7]; vi povas […] kuraĝe skribi al li, kun la plena certeco, ke li vin komprenos [8]; kuraĝa mieno antaŭ propra kameno ^PrV ; kiu kuraĝe aliras, facile akiras ^PrV . brava, heroa, malhumila, nobla, riskema, senŝanceliĝa, spitema, temerara

Rim.: Kuraĝa ago estas pripensita de la intelekto kaj decidita de la volo; maltima aŭ aŭdaca ago povas esti senpripensa, eventuale malprudenta efiko de memfidemo aŭ de individua temperamento. Kuraĝo estas virto kaj laŭdinda kvalito; maltimo aŭ aŭdaco povas esti troa aŭ mallaŭdinda eco.

(tr)
(la objekto estas infinitivo)

[kuragx.0i.KOMUNE]

Havi kuraĝon: kiu kuraĝas rajdi sur leono [9]? Jesuo […] diris: kuraĝu, filino, via fido vin savis, kaj en tiu sama horo la virino resaniĝis [10]; neniu el la disĉiploj kuraĝis lin demandi [11]; mi ne kuraĝis tion diri al vi [12]; al mi oni ne kuraĝas tion fari [13]; la akvo ne estis sufiĉe nekovrita kaj glata, por ke ŝi povu kuraĝi travadi ĝin [14]; homo klera, kiu kuraĝas havi propran juĝon, scias ja tre bone, ke ĉio tio ĉi estas nur senenhava pseŭdo-scienca babilado [15].

[kuragx.0o.KOMUNE]

Firmeco de la koro antaŭ danĝero aŭ baro; sentimeco: ni ne devas perdi la kuraĝon [16]; ni ĉerpu kuraĝon kaj forton por la laboroj de la jaro venonta [17]; la kuraĝo kreskas kune kun la danĝero [18]; Elsa aŭdis ilian interparolon, kaj ĝia pli facila tono donis al ŝi kuraĝon reaperi [19]; mi esperas, ke mi havos la kuraĝon necesan por iri ĝis la fino [20]; malantaŭ barilo kuraĝo estas facila ^PrV .

[kuragx.0igi.KOMUNE]

Inspiri kuraĝon al iu; fari iun kuraĝa, instigi: kelke da feliĉaj ideoj, kiuj aperis [dum] nevola meditado, kuraĝigis min por plua laborado [21]; donu instrukciojn al Josuo kaj fortigu kaj kuraĝigu lin, ĉar li transiros antaŭ ĉi tiu popolo [22]; mi deviĝis skribi al vi, por kuraĝigi vin batali por la kredo [23]; ĉi tiu reĝa ago forte ribeligis kaj kuraĝigis la popolaĉon [24]; mi ekparolis al ŝi amike kaj kore, kuraĝigis ŝin [25]; mi penas kuraĝigi min kaj faras kelkajn paŝojn ^Metrop ; ilia bonkoreco kuraĝigas min sentime paroli [26].

[kuragx.0ulo.KOMUNE]

Homo kuraĝa, brava, ne rezignema antaŭ malfacilaĵoj: li sendis […] tutan armeon da kuraĝuloj [27]; Petroviĉ tute ne posedis famon de kuraĝulo [28]; multaj kuraĝuloj jam estis interne, sed ankoraŭ neniu eliris [29]; post la fino de l' batalo estas multe da kuraĝuloj ^PrV .

[kuragx.mal0a.KOMUNE]

Kiu hezitas, timas, emas cedi antaŭ danĝero aŭ malfacilaĵo: kaj la Eternulo diris al Josuo: Ne timu, kaj ne estu malkuraĝa, prenu kun vi ĉiujn militistojn, kaj leviĝu kaj iru al Aj [30]; via majstro estas vanta, malkuraĝa fanfaronisto [31]; la verda stelo ĉesos esti malkuraĝa signo de silento, ĝi fariĝos signo de laboro [32]; mian malkuraĝan agon mi riparis kiel eble plej plene [33]; feliĉeco igas malkuraĝa [34].

[kuragx.mal0o.KOMUNE]

Manko de kuraĝo: mi ridis je mi mem pro mia malkuraĝo [35]; ja miloj da germanaj laboristoj dezirus transmigri ĉi tien, pro malkuraĝo, pro deziro eviti kunpuŝiĝon kontraŭ la kapitalista mondo ^Metrop ; unuj riproĉis al ili malkuraĝon kaj timemon, aliaj asertis, ke ili ne volas batali [36]; tiu ŝajna malkuraĝo lin tre suferigis [37]. cedemo, timemo

[kuragx.mal0igi.KOMUNE]

Senigi je kuraĝo, timigi, deadmoni, malinstigi: lia malsukceso tute senkuraĝigis lin; Vanderlieb eĉ ne malkuraĝigis la senoficialajn vizitojn de Fred Kaŭser [38].

[kuragx.mal0ulo.KOMUNE]

Homo ne kuraĝa, facile rezignema antaŭ malfacilaĵoj: nur malkuraĝulo akceptas senbatale baton [39]. timulo

Ne havanta kuraĝon, energion; deprimita: Mi duone sidis sur la angulo de granda tablo, [...] kun senkuraĝa kaj senokupa mieno [40].

[kuragx.tro0a.PSI]

Aŭdaca: senscio faras la homojn trokuraĝaj, sed rezonado zorgemaj [41].

[kuragx.tro0o.PSI]

Aŭdaco: ŝi revenis en penso al la antaŭa vespero kaj rememoris la trokuraĝon de la provincestro, kiun ŝi digne repuŝis [42].