*humila
- 1.
- (iu) Volonte sin malaltiganta; malfiera: pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, ol dividi akiron kun fieruloj [1]; ĉe la humiluloj estas saĝo [2]; oni devas esti en la mondo aŭ forta kaj fiera, aŭ malforta kaj humila Marta ; se mi tiel humile devas peti pro laboro por ricevi ĝin, mi povas ankaŭ peti postrestintajn tagmanĝojn en gastejoj MortulŜip ; ne iras hakilo al kolo humila PrV .
- 2.
- (io) Montranta, pruvanta malfierecon, respekton: dirita per tono tiel humila, tiel submetita, […] ĝi kortuŝis fraŭlinon de Prelongo KPr ; kun plej humila peto ni venas al via afabla moŝto [3].
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Sentencoj 16:19
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Sentencoj 11:2
3. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto kvara
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Sentencoj 11:2
3. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto kvara
- angle:
- humble
- beloruse:
- пакорлівы
- bretone:
- uvel
- ĉeĥe:
- pokorný
- ĉine:
- 謙卑 [qiānbēi], 謙遜 [qiānxùn], 謙虛 [qiānxū], 使卑下 [shǐbēixià], 使苦恼 [shǐkǔnǎo]
- france:
- humble
- germane:
- unterwürfig, demütig
- hispane:
- humilde
- hungare:
- alázatos ne iras hakilo al kolo ~a: nyakasnak nyaka törik.
- itale:
- umile
- japane:
- 謙虚な [けんきょな], 控えめな [ひかえめな], 卑下した [ひげした]
- nederlande:
- nederig, deemoedig
- pole:
- pokorny, uniżony
- portugale:
- humilde
- ruse:
- покорный, смиренный
- slovake:
- pokorný
- tibete:
- གཉོམ་ཆུང་
- ukraine:
- покірний, покірливий, смиренний
humileco
- Sinteno de humila homo: humileco troviĝas antaŭ honoro [4]; serĉu veron, serĉu humilecon, por ke vi povu esti kaŝitaj en la tago de kolero [5]; li klinis sin sen troa humileco kaj ne mallevis la okulojn antaŭ la penetrema rigardo de la faraono [6].
4.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Sentencoj 15:33
5. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Cefanja 2:3
6. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro VI
5. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Cefanja 2:3
6. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro VI
- beloruse:
- пакора, паслухмянасьць
- bretone:
- uvelded
- ĉeĥe:
- pokora
- ĉine:
- 謙卑 [qiānbēi], 謙遜 [qiānxùn]
- france:
- humilité
- germane:
- Demut
- hispane:
- humildad
- hungare:
- alázat, alázatosság
- japane:
- 謙遜 [けんそん], 謙虚 [けんきょ], 卑下 [ひげ]
- slovake:
- pokora, skrúšenosť
- ukraine:
- покірність, смиренність
humiligi
(tr)
- 1.
- Igi iun humila: la misteroj de la mondo devus humiligi nian spiriton.
- 2.
- Ofende montri al iu, ke li devas esti humila: gardu, ke vi ne humiligu lin per viaj arogantaj paroloj; humiligi ies fieregecon.
- angle:
- humble
- beloruse:
- 1. зьмірыць, пакарыць, скарыць 2. прынізіць, зьняважыць
- bretone:
- uvelaat (v.k.)
- ĉeĥe:
- pokořit, pokořovat, ponižovat, srážet
- ĉine:
- 㧑损 [huīsǔn], 使丟臉 [shǐdiūliǎn], 使苦恼 [shǐkǔnǎo], 侮辱 [wǔrǔ], 凌辱 [língrǔ]
- france:
- 1. rendre humble 2. humilier, avilir, rabaisser (avilir)
- germane:
- 1. demütig machen, Demut lehren 1. demütigen 2. demütigen, brüskieren, düpieren, heruntermachen, verächtlich behandeln, in den Senkel stellen
- hispane:
- 1. devolver la humildad 2. humillar, envilecer, rebajar (humillar)
- hungare:
- 1. alázatossá tesz 2. megaláz, lealáz
- itale:
- 1. rendere umile 2. umiliare
- japane:
- 謙虚にさせる [けんきょにさせる], へりくだらせる, 恥をかかせる [はじをかかせる], 卑しめる [いやしめる]
- nederlande:
- 1. nederig maken 2. vernederen
- pole:
- 1. upokorzyć, poniżyć
- portugale:
- 2. humilhar
- ruse:
- 1. смирить, покорить 2. унизить
- slovake:
- pokoriť, ponížiť
- ukraine:
- упокорювати, скоряти, покоряти, принижувати
humiligo
- angle:
- humiliation
- beloruse:
- зьнявага, прыніжэньне
- ĉine:
- 欺辱 [qīrǔ], 羞辱 [xiūrǔ], 屈辱 [qūrǔ], 丟臉 [diūliǎn], 恥辱 [chǐrǔ], 抛脸 [pāoliǎn]
- ruse:
- унижение
- ukraine:
- скорення, упокорення, приниження
humiliĝi
(ntr)
- Sin malaltigi antaŭ iu aŭ io: li humiliĝis antaŭ la Dio [10]; la malgrandaj nacioj devas ofte humiliĝi antaŭ la grandaj; humiliĝi al sia sorto, al la forto de la cirkonstancojZ . obei, rezignacii, submetiĝi.
10.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Kroniko 33:12
- beloruse:
- зьмірыцца, пакарыцца, скарыцца, прынізіцца
- bretone:
- uvelaat (v.g.)
- france:
- s'humilier, s'avilir, s'abaisser
- germane:
- gedemütigt werden
- hispane:
- humillarse, rebajarse, degradarse
- hungare:
- megalázkodik, aláveti magát
- itale:
- rendersi umile, mortificarsi, umiliarsi
- japane:
- 謙虚になる [けんきょになる], へりくだる, 卑下する [ひげする], 屈服する [くっぷくする]
- nederlande:
- zich onderwerpen, zich vernederen
- pole:
- ukorzyć się, poniżyć się
- portugale:
- humilhar-se
- ruse:
- покориться, смириться, унизиться
- ukraine:
- скорятися, упокорюватися, покорятися, принижуватися
malhumila
- 1.
- (iu) Publike kaj senmotive sin altiganta pro tro bona opinio pri si mem, aroganta, trofiera: malhumila majstro, kortegano, oficisto.
- 2.
- (io) Montranta, pruvanta malhumilecon: malhumila rigardo, projekto; estis iam reĝo, kiun oni nomis Diskareso la Fierega, tiel malhumila kaj malafabla estis lia humoro [11].
11.
E. Boirac:
Perdita kaj Retrovita, 1904
- angle:
- arrogant, haughty, proud
- beloruse:
- ганарлівы, непакорлівы
- bretone:
- balc'h, lorc'hus
- ĉeĥe:
- pyšný, vzpurný
- ĉine:
- 傲慢 [àomàn], 高傲 [gāoào], 傲 [ào], 驕 [jiāo], 自大 [zìdà], 牛气 [niúqi], 奡 [ào], 驕矜 [jiāojīn], 憍 [jiāo], 牛屄 [niúbī], 嚣张 [xiāozhāng]
- france:
- fier (sans humilité), hautain
- germane:
- überheblich, arrogant
- hispane:
- arrogante, altivo, orgulloso, altanero
- hungare:
- gőgős, dölyfös, rátarti
- itale:
- superbo (senza umiltà), altezzoso
- japane:
- 高慢な [こうまんな], 思い上がった [おもいあがった], 傲慢な [ごうまんな]
- nederlande:
- hoogmoedig
- pole:
- niepokorny, wyniosły
- portugale:
- orgulhoso (adj.)
- ruse:
- непокорный, гордый
- slovake:
- nepokorný, pyšný, spurný
malhumileco
- Sinteno de malhumila homo: de malhumileco venas malpaco [12].
12.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Sentencoj 13:10
- beloruse:
- пыха, ганарлівасьць
- ĉeĥe:
- pýcha, vzpurnost
- ĉine:
- 驕傲 [jiāoào], 架子 [jiàzi], 气焰 [qìyàn]
- france:
- arrogance, orgueil
- hispane:
- arrogancia, orgullo
- japane:
- 高慢 [こうまん], 思い上がり [おもいあがり], 傲慢 [ごうまん]
- slovake:
- pýcha, spupnosť
administraj notoj
pri
humil/a :
~igi: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~iĝi: Mankas verkindiko en fonto.
La nuna situacio estas malbona. "Humila" enhavas "malfiera" en sia difino (neekzistanta), referencas al "fiera" kiel antonimo (sen precizigo pri la koncernata senco de "fiera") kaj la dua senco de "fiera" tekstas "malhumila". Cetere indus precizigi, kiel situas la diversaj terminoj de tiu semantika kampo: humila, fiera, aroganta, trofiera, malfiera, malhumila, malestima, malaltiga, "sin altiganta" (aperanta en la dif), digna ks. [MB]~igi: Mankas dua fontindiko.
~igi: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~iĝi: Mankas verkindiko en fonto.