Aldoni tradukojn al ReVo:

1karakteriz/i JED

karakterizi

serĉi 'karakterizi'
[karakt1.0i]
(tr)
1.
[Mankas mrk por aldoni tradukojn]
Prezenti, priskribi la karakteron de io aŭ iu: delonge establiĝis la kutimo karakterizi diversajn grupojn da verkistoj per la esprimo „skolo“ [1]; la rolo de Zamenhof […] de tiu tempo apartenis jam al historio, jam kiel historiistoj ni devas karakterizi Zamenhofon […] malakceptante […] la tutan politike-filozofian idearon [2]; ne ekzistas tie eĉ unu epiteto, kiu karakterizus la buŝon de Heleno [3]. VD:atribui3, emfazi3, skizi, specifi
2.
[Mankas mrk por aldoni tradukojn]
Konsistigi, estigi la karakteron, tipan econ, de io: la paleozoikon, ĝis antaŭ ĉ. 170 jarmilionoj, karakterizas senvertebruloj, fiŝoj kaj amfibioj [4]; kun obstino, kiu karakterizas la maljunulojn [5]; la nunan tumulton karakterizis flama, minaca indigno [6]. VD:distingi, marki, signi, stampi
1. Ivo Lapenna, Tazio Carlevaro kaj Ulrich Lins: Esperanto en Perspektivo, Dua Parto
2. Ernest Drezen: Zamenhof, Rolo de Zamenhof en la internacilingva movado
3. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto
4. Ivo Lapenna: Retoriko, Unua Parto
5. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro XVI
6. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, Ĉapitro XXII
angle:
1. to characterize (usone), characterise (brite) 2. characterize
beloruse:
характарызаваць, даваць характарыстыку
france:
caractériser, définir (caractériser), dénoter
germane:
1. charakterisieren, bezeichnen 2. charakterisieren, kennzeichnen
hispane:
1. describir 2. caracterizar
hungare:
jellemez, karakterizál
japane:
特色づける [とくしょくづける], 特徴づける [とくちょうづける], 特徴を描写する [とくちょうをびょうしゃする]
katalune:
caracteritzar
nederlande:
kenmerken
pole:
charakteryzować
rumane:
caracteriza
ruse:
характеризовать
slovake:
vystihnúť
taje:
บ่งบอกลักษณะ
ukraine:
характеризувати, визначати характер, давати характеристику

karakteriza

serĉi 'karakteriza'
[karakt1.0a]
Karakterizanta: ĉiuj vortoj de la „interrilata tabelo“ konsistas el du partoj: a) radiko, b) karakteriza finiĝo (ekzemple ki-al, ki-o, neni-u, neni-a ktp [7]; tio estas ankaŭ karakteriza trajto pri lia raciemo: konsenti suferi aŭ morti pro ideoj, tio ja signas ian religieman spiritostaton [8]; nia simileco estis tiel trafa kaj karakteriza, ke tio ne povus esti hazarda cirkonstanco [9]; la naztruoj plilarĝiĝis momenton kaj tuj poste kuntiriĝis, donante al la nazo la karakterizan pintan formon, kiu estas la antaŭsigno de la morto [10]; karakteriza anekdoto […] la romia imperiestro Tiberio [11].
Rim.: En malnova verko aperas samsence la formo karakteristika: la karakteristikaj diferencoj inter la homoj [12].
7. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, Dua Parto – Gramatiko
8. Volter, trad. Eugen Lanti: Kandid aÅ­ la optimismo, AntaÅ­parolo
9. Hendrik J. Bulthuis: Idoj de Orfeo, Kvina Parto
10. Hendrik J. Bulthuis: Idoj de Orfeo, Tria Parto
11. Ivo Lapenna: Retoriko, Unua Parto
12. Valdemar Langlet: Vojaĝimpresoj, impresoj de svedoj, vojaĝantaj en Rusujo
angle:
[karakt1.0a.RIM_ETIM]
characteristic
beloruse:
характэрны, уласьцівы
ĉeĥe:
charakteristický, rázovitý, typický
ĉine:
特有 [tèyǒu]
france:
caractéristique (adj.)
germane:
charakteristisch, bezeichnend, kennzeichnend
hispane:
característica (adj.)
hungare:
jellemző, karakterisztikus
japane:
独特の [どくとくの], 特徴的な [とくちょうてきな], 特性の [とくせいの]
katalune:
característic, caracteritzat
nederlande:
kenmerkend
pole:
charakterystyczny
rumane:
caracteristic
ruse:
характерный
slovake:
charakteristický, svojrázny
ukraine:
характерний. характеристичний

karakterizo, karakterizaĵo

serĉi 'karakterizo'
serĉi 'karakterizaĵo'
[karakt1.0o]
[karakt1.0o.KLA]
Eco, kiu karakterizas; parto de karaktero: en tipologia klasifiko oni provas grupigi lingvojn laŭ iliaj strukturaj karakterizoj [13]; „ĉu vi aŭdis“, mi demandis, „kiom da bonaj karakterizaĵoj la vivo de malbonulo havas?“ [14]; Stalin nun ĉesis toleri liberan evoluon de lingvoj kaj nacioj dum la transira periodo, forĝante la karakterizaĵojn de tutsoveta patriotismo [15]; Esperanto jam de sia eknasko celis al adekvata prezento de literaturo kaj poezio, karakterizaĵo, kiu distingas ĝin de iu kaj iu alia planlingvo [16]. VD:apartaĵo2, diferencigilo, distingilo, specifaĵo2, trajto
13. J. Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 1978
14. Platono, trad. D. Broadribb: La Respubliko, 1993
15. Ivo Lapenna, Tazio Carlevaro kaj Ulrich Lins: Esperanto en Perspektivo, Kvina Parto
16. Pejno Simono: Plansprache und Phraseologie, Monato, 2000/06, p. 33
angle:
characteristic, characterization (usone, laÅ­ karakterizi 2.), characterisation (brite, karakterizi 2)
beloruse:
характарыстыка
ĉine:
特征 [tèzhēng], 特性 [tèxìng], 特質 [tèzhì], 特征 [tèzhēng], 特性 [tèxìng], 特質 [tèzhì], 特点 [tèdiǎn]
france:
caractéristique (subst.)
hispane:
característica (subst.)
japane:
特色 [とくしょく], 特徴 [とくちょう], 特性 [とくせい]
katalune:
característica
pole:
charakterystyka, cecha
rumane:
caracteristică
ukraine:
характеристика

karakterizilo

serĉi 'karakterizilo'
[karakt1.0ilo]
Io per kies helpo oni karakterizas ion alian: GRA laÅ­ la terminologio de Plena Gramatiko, tiu substantivo konsistigas la kernovorton, dum la ceteraj karakteriziloj povas esti artikolo, demonstrativo, numeralo, epiteto, aÅ­ suplemento de tiu [17].
17. John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 4. Sintakso
beloruse:
характэрная рыса, прыкмета
japane:
指標 [しひょう]

administraj notoj