^*inspir/i ^UV

(tr)

1.

[inspir.0i.farendajxon]

Estigi en aliulo scion pri tio, kio estas direnda, farenda, verkenda ks:

a)

(p.p. iu): Joab inspiris al ŝi, kion ŝi devas diri [1]; inspiri heroaĵon, bonan ideon, planon, projekton al iu; ŝiaj mistikaj eldiroj en la templo de Merodaĥ estis inspiritaj de la reĝino, pli ol de la dio [2].

b)

(p.p. supernatura estaĵo): ĉu la diablo inspiris al vi hodiaŭ la demandojn? [3]; min io el supre inspiris [4]; ĉu freneza estis la viro inspirita, parolante pri viaj multaj malbonagoj? [5]; ĉiu skribaĵo inspirita de Dio estas ankaŭ utila por instruo [6]; Jedutun, kiu ludis inspirite sur harpo, por laŭdi kaj glori la Eternulon [7]; ĉu mia amo estas vera amo kaj sekve dioinspirita (diinspirita, inspirita de Dio)? [8]; la Eternulo enmetis vorton en la buŝon de Bileam, [kaj Bileam] komencis sian inspiritaĵon (inspiritan paroladon), kaj diris: [...] [9]; admirinda serio da sonetoj, kiuj [...] prezentas la kulminon, en la franca poezio, de la katolika inspiriteco [10]; rigardo, mieno inspirita (montranta inspiritecon).

c)

(verkiston, artiston,...): la ĉiutaga vivo inspiras tiun poeton (estas fonto de liaj verkoj); tio estis verko simpla [...], sed farita de lerta kaj inspirita mano de talenta desegnisto ^Marta ; tiu neelĉerpebla, realisme verkita fonto por romanoj fariĝis ankaŭ inspirilo por la […] dramverkisto Valdemar Vinař, verkinta la novelon La skandalo pri Jozefo [11].

d)

(p.p. sento, scio, observo...): Zamenhof estis ĉiam inspirita de la plej pura homamo; mia opinio ne estas inspirata de blinda simpatio; ideoj inspiritaj de aktualaj cirkonstancoj; okazo inspiris al li la respondon [12]; tiun esprimon inspiris al li lia patra lingvo.

2.

[inspir.0i.senton]

Estigi en aliulo senton: inspiri amon, respekton, timon, kuraĝon, ĝojon, bedaŭron al iu; Ramzes ankaŭ nun sentis tiun malamon kaj timon, kiun inspiris al li iam la severaj pastroj [13]; ĉiu vizito inspiradis al li internan ĝojon, ĉar li povis paroli kun li [14]; Vilfrido neniam antaŭe aŭdis tian ludadon, kaj ĝi venis al lia animo kiel nova inspiraĵo [15]; via nobla mieno inspiris min per pli altanima deziro, nome, gajni vian koron per amo [16]; rigardante [...] ŝian suprenlevitan vizaĝon, ardantan de emocioj, parte veraj, parte meminspiritaj, Omar ankoraŭ pli konfuziĝis [17]; [li] devis uzi ĉiujn fortojn por ne kaptiĝi de la inspira entuziasmo de ĉi aktoro [18].

3.

[inspir.0i.gvidi]

Gvidi aliajn per la ekzemplo, kiun oni al ili prezentas: eĉ el malliberejo li inspiras siajn fidelulojn; tiuj principoj inspiris la kongreson; la komitato laboris sub la konstanta kontrolado kaj inspirado de Zamenhof.

dikti, influi, inokuli, instigi, konsili, komuniki, sugesti, sugestii, suflori

[inspir.0o.ago]

Ago de io aÅ­ iu inspiranta, la inspiritaĵo mem: agi laÅ­ ies inspiro; la dia inspiro; eble virino tion faris? - demandis Pilato obeante subitan inspiron [19]; la popolaj kantoj estas la ĉefa fonto de lia inspiro (inspiriteco); eble tie li trovos, senpere de la dio mem, inspiron kaj gvidon [20]; aperis super mi la mano de la Eternulo, kaj elirigis min en la inspiro (inspirita bildo) de la Eternulo, kaj starigis min meze de ebenaĵo, kiu estis plena de ostoj [21]; el la talento certe naskiĝas inspiro, sed ekzistantan inspiron devas regi povosciado ^Marta ; sub dia inspiro Ŝem konstruis tie la grandan piramidon [22]; botelvic' da eliksiroj el la plej nobela sango donas spriton al la lango kaj inspiron al la liroj [23]; la seninspiraj pensoj de la homa koro estas malĝustaj, kaj ĝiaj deziroj vagadas tra malvirtaj lokoj [24]. heÅ­reka!, ideo, penso¹

Iĝi inspirita de iu aŭ io, preni kiel modelon: pri la fonetika flanko de sia kreaĵo li inspiriĝis ĉefe de la itala lingvo [25]; la tradiciaj formoj de humanismo estas […] inspiriĝis per historiaj spertoj kiuj ne plu apartenas al ni [26]; la barok-stila konstruaĵo inspiriĝas de la fasado de preĝejo Agnesa de Romo [27]. imiti