homogen/a ^{Z PV}

1.

[homoge.0a.KOMUNE]
en:

Kies ĉiuj partoj havas saman naturon, konsiston: homogena fandaĵo. heterogena

2.

[homoge.0a.MAT]
en:

a)

[homoge.0a.polinomo]
en:

[1] (p.p. polinomo) Kies ĉiuj termoj estas samgradaj: ĉiuj homogenaj polinomoj de unu argumento estas de la tipo `a bb X^n`; `bb X^2+ bb "XY"+bb Y^2` estas duagrada homogena polinomo de du argumentoj.

b)

[homoge.0a.ekvacio]
en:

[2] (p.p. lineara ekvacio) Kies dekstra flanko estas 0: por solvi nehomogenan diferencialan ekvacion, ofte utilas solvi la respondan homogenan ekvacion.

c)

[homoge.0a.funkcio]
en:

(p.p. bildigo `f` inter du vektoraj spacoj) Tia, ke por iu nombro `alpha` ĉiam veras, ke `f(lambda*x)=lambda^alpha*f(x)`.

d)

[homoge.0a.koordinatoj]
en:

[3] (p.p. koordinatsistemo) Tia, ke en ĝi la koordinataj opoj kun proporciaj termoj difinas la saman punkton: la sistemo de pezocentraj koordinatoj estas homogena.

Rim.: Oni ofte aplikas la kvalifikon „homogena“ al la koordinatoj mem aŭ al la koordinataj opoj.

[homoge.0eco.KOMUNE]
en:

Sameco de naturoj, konsistoj, substancoj en partoj de tuto: verŝu iom post iom tiun likvaĵon sur la maniok-amelon kaj per granda kulero miksu ĉion ĝis homogeneco [4].

[homoge.mal0eco.KOMUNE]
en:

Malsameco de konsistoj, bunteco, malunueco, heterogeneco: la kosma fona radiado havas malhomogenecojn [5].