²akut/a ^PV

1.

[akut.0a.angulo]

[1] (pri angulo) Malpli granda ol orto: ajna triangulo havas almenaŭ du akutajn angulojn; la finna stilo prezentiĝas per rektaj linioj, akutaj anguloj [2]; aŭtante al Monto Baruna […], la rubo kiu okupas la tutan ŝoseon devigas iri laŭ angulo tiel akuta, pli ol harpingla, fakte, ke oni devas multe manovri [3]. akra^1.bobtuza, malakuta

2.

[akut.0a.malsano]

(pri malsano) Prezentanta fortajn simptomojn, rapide graviĝanta: li suferas akutan ftizon; tiu [malsano] neniam eksplodus per akutaj simptomoj sen malutilaj perfortagoj [4]; Sever-Akuta Respira Sindromo [5]; „haaaa!“, kriis la usonano, sentante akutan doloron ĉe la maleolo [6]. kronikaakra^2.b, subita

3.

[akut.0a.FON]

En lingvoj kun muzika aŭ tona akcento, karakterizanta sonojn prononcatajn en relative pli alta aŭ altiĝanta tono: akuta vokalo; akuta tono; akuta intonacio.

Rim. 1: Malnovgrekaj gramatikistoj elpensis la manieron marki la akutan akcenton per speciala diakritilo (la dekstra korno); en kelkaj lingvoj oni uzas la misterminon „akuta akcento“ por nomi la samforman supersignon ankaŭ por la okazoj, kie temas nek pri akcento, nek pri tono. Tio estas evitinda en Esperanto.

Rim. 2: En lingvoscienco la termino „akuta“ estas uzata tre diverse kaj konfuze; ekzemple la historia akuta akcento en la lingvo litova ŝanĝiĝis en sian malon; simile, en la sveda oni nomas „akuta“ postakcentan tonon relative pli malaltan, ktp.

4.

[akut.0a.penetranta]

(evitinde) (malofte) Akra³: akutaj krioj de la anoncistoj [7]; la policano ĉuis, kun akuta atento al la vizaĝesprimo de la alia [8]. penetra²

[9]

[akut.mal0a.angulo]

obtuza