suvereno
Tiu, kiu en regno havas la plej superan povon, dio
en teokratio, la monarko
en monarkio, la popolo en respubliko:
tiu suvereno estis kruela kaj senkompata
[1];
[la] papo volis montri, ke li restas surtera
suvereno, kaj ne agnoskas la roman alproprigon far Italio
[2];
mi enkalkulas, ke nia afabla suvereno degnos vidigi sian
bonvolan favoron al mia nenielsignifa persono
SkandalJozef
.
caro,
Cezaro4,
imperiestro,
reĝo1
estro,
moŝto,
sinjoro3,
suzereno
1.
Diversaj aŭtoroj: Le Monde diplomatique en Esperanto 2005-2007, De Hindio de Hieraŭ al Irako de Hodiaŭ
2. Diversaj aŭtoroj: Le Monde diplomatique en Esperanto 2002-2004, Pacigi la religian demandon por meti la socian demandon
2. Diversaj aŭtoroj: Le Monde diplomatique en Esperanto 2002-2004, Pacigi la religian demandon por meti la socian demandon
- angle:
- sovereign
- beloruse:
- сувэрэн
- ĉeĥe:
- panovník, suverén, vladař, vládce
- ĉine:
- 統治者 [tǒngzhìzhē], 统治者 [tǒngzhìzhē]
- france:
- souverain (subst.)
- germane:
- Machthaber, Herrscher, Souverän, Landesherr
- hispane:
- soberano
- hungare:
- legfőbb hatalom, népfelség, egyeduralkodó
- itale:
- sovrano (sost.)
- japane:
- 主権者 [しゅけんしゃ], 元首 [げんしゅ], 君主 [くんしゅ], ソブリン
- nederlande:
- soeverein
- pole:
- panujący, suweren, władca
- ruse:
- суверен, высшая власть
- slovake:
- panovník, samovládca, suverén
- ukraine:
- суверен, суверенний правитель, монарх
suverena
- 1.
-
Ne dependa de ekstera kontrolo kaj aŭtoritato:
jure rekoni […] nacian […] lingvon kiel
oficialan por la interŝtataj rilatoj […] kontraŭus
la principon de suverena egaleco
EeP
.
- a)
- Epiteta parto de titolo de princo1, duko, grafo, episkopo ktp kiu regas estkiel senpenda monarko super sia regno: suverena princo de Monako.
aŭtonoma1 - 2.
-
Impone sendependa,
memstara:
estis io mistera, io praa en tiu ĉi [salamandro],
io pra-dieca, ĝia kompleta indiferento estis iel suverena
KKr
;
ŝi enmarŝas, kun suverena mieno ŝi transdonas al mi sian krestoruĝan
surtuteton[…] kaj poste ŝi ekgvidas la konversacion
KKr
;
mi venis per paraŝuto ĉi tien, mi ne konas la lokajn kutimojn
ĉi tie, je Dio, kiu povus konduti suverene malgraŭ ĉio
VRA
?
impona,
respektinda,
senŝanceliĝa
- angle:
- sovereign
- beloruse:
- сувэрэнны
- ĉeĥe:
- nezávislý, suverénní
- ĉine:
- 具有主权 [jùyǒuzhǔquán], 具有主權 [jùyǒuzhǔquán], 君王 [jūnwáng]
- france:
- souverain (adj.)
- germane:
- souverän 1.a regierend
- hispane:
- soberano, -a
- hungare:
- szuverén, független
- itale:
- sovrano (agg.)
- japane:
- 主権の [しゅけんの], 主権を持つ [しゅけんをもつ], 至上の [しじょうの], 最高の [さいこうの]
- nederlande:
- soeverein, almachtig, oppermachtig
- pole:
- udzielny
- ruse:
- суверенный 1.a владетельный (князь, герцог и т.п.)
- slovake:
- suverénny
- ukraine:
- суверенний
suvereneco
-
Jure difinita sendependeco
de ŝtato aŭ persono en ĝiaj eksteraj rilatoj:
la koncepto de nacia suvereneco […] anstataŭigadis
ĉiam pli tiun de la suvereneco de la monarko
;
la malnova kredo, ke nacioj povas vivi aparte kaj sole kun
absoluta suvereneco, ŝajnas hodiaŭ plena iluzio
FSp
;
kiom la svisaj respublikoj perdis je suvereneco, tiom ili
gajnis je sendependeco, trankvileco kaj profitigaj interŝanĝoj
FSp
.
aŭtonomeco
- angle:
- sovereignty
- beloruse:
- сувэрэнітэт, сувэрэннасьць
- ĉeĥe:
- suverenita, suverénnost, svrchovanost
- ĉine:
- 主权 [zhǔquán], 主權 [zhǔquán], 至高統治權 [zhìgāotǒngzhìquán], 至高统治权 [zhìgāotǒngzhìquán]
- france:
- souveraineté
- germane:
- Souveränität
- hispane:
- soberanía
- itale:
- sovranità
- japane:
- 主権 [しゅけん]
- pole:
- suwerenność
- slovake:
- suverenita
- ukraine:
- суверенітет, верховна влада, суверенність
administraj notoj
~eco:
Mankas verkindiko en fonto.