^*regal/i

(tr)

1.

Bone kaj plezurige trakti iun, donante al li manĝaĵojn kaj trinkaĵojn: regali la princon per la fruktoj [1]; urbanoj regalis lin per biero kaj bona manĝo [2]; invitu ĉiujn parencojn, mi regalos ilin [3]; eniru kaj regalu vin [4]; kiel oni vin taksas, tiel oni vin regalas ^PrV . manĝigi¹, servi²gastiganto¹, mastro, kelnero

2.

Bone kaj plezurige trakti iun, liverante al li ion bonan: la gazetoj [deziras] nur regali la legantojn per […] novaĵo ^EE ; kiu ŝteliston regalas, mem ŝteliston egalas ^PrV . rekompenci.

3.

(ironie) Malbone trakti: regali [iun] per la plato de la glavo [5]; la malestimo, kiun seninduloj regalas al merito efektiva [6] regali homon nur per la maldolĉa kaliko da suferoj [7]; por via bono vin regalas bastono ^PrV ; kiu regalas per ŝtonoj, tiun oni dankas per bastonoj ^PrV ; li alportis vipon kaj tiel regalis ŝin, ke la kaprino forkuris salte [8]. puni, repagi, venĝi.

Ago regali: sen regalo ne estas balo ^PrV ; [ŝi] estis kortuŝita, sed samtempe embarasata, ĉar tian regalon ŝi ne atendis [9]; en via malica regalo vin atendas ankaŭ pokalo ^PrV ; kia regalato, tia regalado ^PrV ; realaj problemoj de la reala vivo, ege malproksime de imagitaj regaladoj kaj festenoj [10].

Tio, kion oni regalas, servas: lardo, tio estis la tuta regalaĵo [11]; terpomoj kaj malforta biero fariĝos regalaĵo [12].

Malmilde forpuŝi: kiel bele ŝi lin forregalis, kiam ĉiun tagon li faradis al ŝi sian proponon [13]; ha! sed vi donis al ŝi bonan forregalon! ^Marta . rifuzi¹