^*plaĉ/i ^PV

(ntr)

Kontentigi aŭ simpatiigi iun per sia ĉarmo: lia heroeco tre plaĉis al mi [1]; kie plaĉas al vi, tie loĝiĝu [2]; la rakontoj de fratoj Grimm […] multe plaĉas al infanaj legantoj [3]; [la oferto] tiel plaĉis al la knabino, ke ŝi lasis sin trompi [4]; la knaboj plaĉis al la bona homo kaj ĉar li ne havis proprajn infanojn, li prenis ilin en sian domon [5]; plej bona manĝo ne plaĉas al mi sen salo [6]; al mi tre plaĉas via senkaŝeco kaj bonkoreco [7]; kiu flatas al ĉiu, plaĉas al neniu ^PrV ; al Dio plaĉu, sed sur diablon ne kraĉu ^PrV ; al ĉiu besto plaĉas ĝia nesto ^PrV . ĉarmi, feliĉigi, ĝojigi, logi, tenti³

Alloge agrabla, ĉarma: ne faru ion ne plaĉan al la estroj [8]; ioma plaĉa diketeco [9]; vi povos admiri la plaĉajn bildojn, desegnitajn speciale por vi [10]; ŝi babilis kun la patrino en same plaĉa maniero [11]; la kanceliero estis plaĉa homo [12]; lia aspekto estis plaĉa kaj milda [13]; plaĉa, alloga vidaĵo sin prezentis al la okuloj de la lacaj viroj, vigligante ilin per promeso pri dolĉa ripozo [14].

Allogeco de tio, kio kontentigas ies deziron aŭ guston: se mi trovis plaĉon en viaj okuloj, ne pasu preter vian sklavon [15]; laŭ via plaĉo [16]; kiel plaĉas al vi [17]; la urso […] permesis al la infanoj ludi kun si laŭ ilia plaĉo [18]; mi ne havis la intencon […] krei laŭ mia persona plaĉo la tutan lingvon de l' kapo ĝis la piedoj [19]; ŝi akceptis ŝin kun plaĉo, enamigite tiel de ŝia beleco kiel de ŝia diskreteco [20]; ŝajnas, ke mi iel trovis plaĉon en la okuloj de la reĝo [21]; kiom ajn oni penas, per forto plaĉo ne venas ^PrV . arbitro, bontrovo, favoro, gusto³, prefero

Vola, deziranta plaĉi, vanta: viaj komizoj kiuj plaĉeme sin turnadas kaj simile al papagoj babilaĉas pri floraĵoj kaj papilioj aspektas treege ridinde ^Marta galanta, koketa, vanta²

Kiel oni volas, obeante nur la propran preferon: ŝi ja estas libera en la vesperoj kaj povos iri danci kaj amuzi sin tute laŭplaĉe [22]; estas privilegio de la homaro kiel de la bestaro, utiligi laŭplaĉe siajn krurojn [23]; faru laŭplaĉe [24]; vi pagu, kiom vi povas kaj volas poste vi laŭplaĉe depagos posemajne [25].

Ne kontentigi, estigi malagrablan senton ĉe iu: la loĝejo tute malplaĉis al li [26]; la afero forte malplaĉis al Abraham pro lia filo [27]; tio estas nur ripetaĵo, kaj tio malplaĉis al li [28]; ni malplaĉos al diversaj personoj, kiuj ne amas tiun ideon [29]! kelke da ostoj kun viando sur ili ne malplaĉus al mi [30]; mia propono ŝajnas vin malplaĉi [31]; malplaĉas nenio, se taksas pasio ^PrV .

Plaĉa por la okuloj, agrabla al vidanto: ĉirkaŭrigardante kaj ĝuante la okulplaĉan vidaĵon, li eksentis facilkorecon [32]. gracia

Plaĉa por la oreloj, agrabla al aŭdanto: bona muziko: orelplaĉa, melodia, ĝojdona per la simpla harmonio [33]; iliajn kreaĵojn mi kompreneble distingas disde la orelplaĉaj kaj signifoplenaj verkoj de Zamenhof [34].

(evitinde)

Deziranta plaĉi: ridetoj, jen plaĉivolaj, jen petolaj, jen ŝercemaj ^Marta .