^*konfirm/i

(tr)

1.

(ion) Igi pli certa la verecon, la sendubecon de io, kion oni eble jam sciis, sed pri kio oni povis akiri dubojn: konfirmi diron, ateston, rakonton, supozon, teorion, timon, opinion...; per la buŝo de du aŭ tri atestantoj ĉiu vorto estu konfirmita [1]; mi petegas vin, ke vi konfirmu al li vian amon [2]; negrava okazo, inter multaj aliaj, konfirmis liajn supozojn [3]; novaj pripensoj konfirmas al mi, kiom mi eraris [4]; do, Rozalia, vi povas konfirmi ke la domo estis funde purigita kaj brosita... [5]; la postmorta ekzameno konfirmis kion oni jam sciis [6]; lia atesto konfirmas la vian; post tiu parolado, alia s-ro konfirmis la gravan utilon de Esperanto. jesigiapogi, aserti, certigi, kontroli, pruvi, subteni

2.

(ion) Oficiale validigi ion, deklarante ĝian aŭtentikecon: konfirmi decidon, ordonon, testamenton, traktaton...; konfirmu, ho reĝo, ĉi tiun decidon, kaj subskribu la ordonon [7]; poste mi preĝas kaj konfirmas la juĝajn verdiktojn [8]; sufiĉis al li princa kvitanco, konfirmita de la tribunalo [9]. aŭtentikigi, subskribi, sankcii.

3.

(iun) Firmigi; forigi dubojn aŭ hezitojn pri io: [la Eternulo] min konfirmis kaj min sidigis sur la trono de mia patro David [10]; ŝi kredis eĉ, ke la maljuna presbitero [...] konsolos ŝin, kuraĝigos kaj konfirmos [11]; konfirmi iun en sia opinio, kredo, supozo, timo, suspekto, en siaj esperoj...; [per siaj konsiloj la maljunulo] malinklinigas Ligian de li kaj konfirmas ŝin en la kontraŭstaro [12]; multege da apartaj observoj, ĉu en la pasinta, ĉu en la nuna tempo, tiel konfirmas min en tiu ĉi opinio [13]; konfirminte sin en sia supozo, li ordonis al la sklavoj pli rapidigi la paŝojn [14].

Rim.: Oni povus uzi „firmigi“ anstataŭe. Estas eĉ kelkaj ekzemploj, en kiuj la objekto ne montras personon: al Poppæa [la infano] estis kara almenaŭ tial, ĉar ĝi konfirmis ŝian pozicion kaj faris ŝian influon nerezistebla [15]. Ĉiuokaze, ĉi tiu senco ne plu aperas en modernaj vortaroj, sed malfacilas ĝin konsideri arĥaika.

4.

(iun) Konfirmacii: Karen estis nun en tia aĝo, ke ŝi devis esti konfirmata [16]; la pastro parolis bele kaj kore, la konfirmatoj estis emociitaj [17]; la konfirmitoj faris ekskurson ekster la urbon [18]; (figure) la sola komunista deputito en Britio, sciigis [...], ke liaj du knabinoj ĵus estis konfirmitaj en la religio de l' Parsioj [19]; (figure) konfirmitaj ateistoj.

Ago konfirmi:

1:

konfirmo pri/de iu informo, diagnozo, ricevo de io, mendo, aliĝo...; en tiu ridado li trovis konfirmon de siaj timoj ^Marta ; [li] iom sin klinis al la koĉero, kvazaŭ esperante de li konfirmon [20].

2:

la oficiala reelekto de Buller fare de la estraro estis nur formala konfirmo de la interkonsento atingita de tiu triopo [21]; la konstitucio estas grupigo kaj konfirmo de ĉiuj novliberalaj instrukcioj jam validaj en ĉiuj landoj apartenantaj al Eŭropa Unio [22].

4:

Konfirmacio: en la tago de sia konfirmo li klare vidis briletadon de la ora kruco sur la Dipatrina preĝejo [23]; malriĉa knabo […] pruntis al si la konfirmacian surtuton kaj [alia] diris, ke […] li ĉiam estis bonkonduta infano kaj volas resti tia ankaŭ post la konfirmo [24].

Konfirmante, por konfirmi: li konfirme skribis al mi pri tio; donu konfirme vian manon al mi (donu la manon por simbole konfirmi la promeson) [25]; Kant konfirme kapmovis [26]; ofte revenis al mia spirito novaj argumentoj, kiujn mi aŭdis fari konfirme al tiuj, kiuj jam turmentintis min [27]; firme kaj konfirme! (tute rezolute). jes.

Rim.: Komencante propozicion, tiu adverbo servas por montri, ke tio, kio sekvas, pruvas, konfirmas aŭ pravigas tion, kio estis ĵus asertita: mi jam supozis, ke li foriris al Francujo, kaj konfirme mi ĵus ricevis de li leteron el Parizo.

fakte, nome, pruve

Iĝi konfirmita:

1:

nun konfirmiĝis do lia opinio, ke ŝi ne estas tia, kia devas esti reĝino [28]; konfirmiĝas, ke vera plezuro ne mezuriĝas laŭ la elspezo [29].

2:

ankaŭ dum kunveno de [la Olimpika Komitato] en Ateno, majo 1934, konfirmiĝis la antaŭaj decidoj [30].

3:

mi poste konfirmiĝis, ke la rakonto, kiun la bazarulo rakontis, estas ja baze vera [31]; mi venis al [la promenado] bone konfirmiĝinte pri la jam adoptita opinio, ke la „Konu vin mem“ de la Delfa templo ne estas tiom facile sekvebla maksimo [32].

(tr)

Deklari la malverecon de io, reĝustigi fakton aŭ intencon: novaj eksperimentoj malkonfirmos la hipotezon [33]; nenio en mia plej sekreta interno [la inklinon] iam malkonfirmis [34]. dementirefuti, kontesti