definitiv/a

definitiva

: Tia, ke oni ne plu povas ŝanĝi ion en ĝi, neŝanĝebla: definitiva decido [1]; definitiva opinio [2]; dioj, kiuj ĉiam agas kaj ne faras ion definitivan ^Kandid; mi definitive indignis ^Metrop; la definitiva teksto de tiuj ĉi dogmoj estos fiksita nur poste [3]; tiuj internaj demandoj […] ne ricevis definitivan respondon ^Marta; la liberigo estis plena, kaj tiufoje definitiva ^ChL; lia bonfarto unue provizora fariĝis tute definitiva ^KPr. decida, finofara, lastinstanca, malprovizora, perfekta

1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro X
2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro VI
3. L. L. Zamenhof: Homaranismo, Dogmoj de Hilelismo

angle:: definitive, definite
beloruse:: канчатковы, дэфінітыўны
ĉeĥe:: definitivní, konečný
ĉine:: 发育完全 [fāyùwánquán], 只此一次 [zhǐcǐyīcì], 决定性地 [juédìngxìngde], 一劳永逸 [yīláoyǒngyì], 到头来 [dàotóulái]
france:: définitif, irrévocable, ultime
germane:: endgütig, abschließend, unwiderruflich, definitiv
hebree:: סוֹפִי
hispane:: definitivo
hungare:: végleges
japane:: 決定的な [けっていてきな], 最終的な [さいしゅうてきな]
katalune:: definitiu, decisiu, concloent
pole:: definitywny
portugale:: definitivo, decisivo
rumane:: definitiv
ruse:: окончательный
slovake:: definitívny, konečný, trvalý
ukraine:: остаточний, кінцевий

: Definitiva stato de aferoj: Manjo iom post iom akceptis la definitivon de la aranĝo [4]; [ŝi] ne sciis pri la definitiveco de tiu ĉi forlaso ^KKr.

4. J. Francis: La Granda Kaldrono, 1978

(tr)

: Igi definitiva: estis preparataj la administraj formalaĵoj por definitivigi la transakcion, kiam unu monaton poste venis oferto de tri aliaj bankoj [5]; definitivigo de la kandidatlistoj [6]; tiun disiĝon religie kvazaŭ definitivigis la reciprokaj malbenoj [7]. fiksi, decidi, difini, firmigi, solvi

5. Monato, Roland Rotsaert: Kreditkrizo daŭras, 2008
6. La Ondo de Esperanto, 2001, №11
7. Monato, Gerrit Berveling: Kiel senkulpe trafi mezen de fratbuĉa milito, 2014