^*trunk/o ^UV

1.

[trunk.0o.BOT]

Plej dika parto de arbo, kiu vertikale elstaras el la tero kaj el kiu elkreskas la branĉoj: mi suprengrimpos la palmotrunkon [1]; li alligas al la vinbertrunko sian azenidon kaj al la delikata vinberbranĉo la [azenidon] [2]; eĉ unu radio de la suno ne povis penetri tra la densaj kaj grandaj branĉoj de la arboj, la altaj trunkoj staris tiel dense [3]; jen staris gracia, belega rozarbetaĵo, sed malbona mano rompis la trunkon [4]; freŝe verde briletis la musko ĉe la trunkoj de la arboj [5]; sonado venas de eksterordinare granda strigo en […] la kavita trunko [6]; (figure) la tri plej gravaj unudiaj religioj (judismo, kristismo kaj islamo) havas komunan trunkon (originon) [7]; (figure) la diverseco de la lingvoj dependas ne nur de tio, antaŭ kiom da tempo ili apartiĝis de komuna trunko, sed ankaŭ de tio, kiom multe ili influis unu la alian [8];

2.

[trunk.0o.trunketo]

Trunketo: jen sep spikoj leviĝas sur unu spiktrunko [9]; ŝi […] kaŝis ilin en la trunkoj de lino [10]; volvotrunkoj de pizoj pendis malsupren [11]; la junaj brunharaj trunkoj de la kanoj en la marĉo ondiĝadis tien kaj reen [12].

3.

[trunk.0o.ANA]

Centra parto de animala korpo krom kapo kaj membroj: unu batalisto havis du manojn fortranĉitajn, dua rompitan kapon ĝis la trunko, el tria eliĝis la intestoj [13]. torso, busto.

4.

[trunk.0o.geometrio]

^PV (elementa geometrio) Malsupra parto de geometria solido, kies supron oni detranĉis: trunko de piramido; konustrunko [14]; fezo estas konustrunka ĉapo. stumpo²

5.

[trunk.0o.ARKI]

Cilindroforma meza parto de objekto, kolono, kandelingo ks: faru kandelabron […], ĝia trunko kaj ĝiaj branĉoj […] elstaru el ĝi [15]; li faras sapajn vezikojn […] ĉe la trunko de la pipo [16]. fusto

Tigo: sur tiuj ĉi ebenaĵoj kaj altaĵoj ne kreskas eĉ unu herba trunketo [18]; fragoj survicigitaj sur trunketo de pajlo [19]; la ĉevalo […] movetadis la longajn trunketojn de la rubusarbeto [20]; la floroj dancis sur siaj trunketoj [21]; trunketo de brasiko [22]; trunketaĵoj de rubuso, en formo de longaj girlandoj [23]; la francaj romanoj, kiuj estas preparitaj el vento kaj sekvinberaj trunketoj [24].

Ŝoso: unu trunkido post la alia elkreskis, malgrandaj blankaj burĝonoj disvolviĝis en florojn [25]; ĉe abio oni povas precize kalkuli la jarojn de ĝia kreskado, se oni kalkulas, kiom da fojoj ĝi ricevis novan trunkidon [26]; ni priverŝadis la bastonetojn, kaj unu el ili, branĉeto de sambuko, ricevis radikojn, elkreskigis verdajn trunkidojn [27].