^*tromp/i ^UV

(tr)

[tromp.0i.KOMUNE]

Erarigi iun, kredigi ion malefektivan, ofte ruze kaj malice: trompi aĉetanton; neniun mi iam konscie trompis eĉ pri la valoro de unu helero [1]; ni ne lasu nin trompi per tiaj belaj promesoj; vi ne havas edzinon, kiu vin trompas (estas al vi malfidela); (koko, kokri) [2]; ŝajno trompas ^PrV ; (figure) trompi la esperojn (kaŭzi elreviĝon) ^B ; (figure) Jakob trompis (sukcese evitis) la atenton de Laban […] ne dirante al li, ke li forkuras [3]; trompakiraĵoj [4]; tromplogi [5]. blagi, defraŭdi, mensogi, mistifiki, perfidiseniluziigi

[tromp.0a.KOMUNE]

Trompanta: ĉarmeco estas trompa [6]; trompa ŝajno, kvieto; trompa vojo ne erarigos la saĝulon [7]; Aprila vetero ‐ trompa aero ^PrV ; ĝi estas trompa pano [8] (ŝajna, ne efektiva bono).

Per trompo: li redonu […] tion, kion li trompe forprenis [9]; trompe (por trompi) kaŝi sian malamon [10].

[tromp.0o.KOMUNE]

Konscia, ruza kredigo de malveraĵo, misgvido, erarigo: lia buŝo estas plena de malbenado, [trompo], kaj malico [11]; [ili] pensis, ke tio estas trompo de la okuloj, tiel neesprimeble bela ili trovis la vidaĵon [12]; tio tute ne estis vera, li volis nur fari al li Aprilan trompon [13]; la trompon en liaj paroloj neniu rimarkis [14]. iluzio

Tiu, kiu trompas: mi estos en liaj okuloj kiel trompanto, kaj mi venigos sur min malbenon [15]; unu tagon venis ankaŭ du trompantoj, kiuj diris, ke ili […] teksas la plej belan ŝtofon, […] sed la vestoj […] el tiu ĉi ŝtofo, havas la mirindan econ, ke al ĉiu, kiu […] estas tro malsaĝa, ili restas nevideblaj [16].

1.

[tromp.0igxi.KOMUNE]

Esti trompita: per via sorĉado ĉiuj nacioj trompiĝis [17].

2.

[tromp.0igxi.erari]

(evitinde) Erari¹: kiam vi ekparolis, ni atendis aÅ­di ion novan, sed baldaÅ­ ni vidis, ke ni trompiĝis [18].

[tromp.0igxo.iluzio]

Iluziiĝo: ĝi estas nekredebla, ĝi estas sonĝo, ĝi estas trompiĝo de la sentoj! [19]; malfacilaj tagoj, doloro kaj trompiĝo estis lia sorto [20]; mi tion faros kun plena nekaŝemeco pro tio, ke mi antaŭsavu vin de novaj trompiĝoj kaj disreviĝoj ^Marta . elreviĝo, seniluziiĝo

Tiu, kiu trompas por vivteni sin, profesieca trompanto: trompisto, ŝtelisto, de kiu honesta homo nenion povas profiti [21]; ne pensu, ke ni estas trompistoj [22]; „ĉu la trompistoj pagis sian kalkulon?“ demandas la policisto ^FK . falsisto, iluziisto

Trompe senigi iun je io; trompe akiri: aŭdacaj marveturantoj de tempo al tempo vizitas tiajn homojn kaj forprenas de ili tion, kion ili eltrompis el aliaj [23]; Garbo […] eltrompis multe da larmoj de la spektantoj per ludado en „Amhistorio“ [24].