²skrupul/o ^PV

1.

[skrupu.0o.morala]

Dubemo pri la propra ĝusta agado pri aferoj de moralo, de konscienco: li sen ia skrupulo min faris sia amatino [1]; mi sen ia skrupulo edziniĝus kun la sinjoro guberniestro [2]; la penso liberiĝi de siaj doloroj […] venkis ĉiujn restantajn skrupulojn [3]; deziro plaĉi al tiu aminda eminentulo fine venkis liajn skrupulojn, kaj li konsentis [4]. animkonflikto, konsciencdubo, konsciencriproĉo, kulposento

2.

[skrupu.0o.plenuma]

Pleja zorgemo en plenumo de taskoj: kompetente kaj skrupule juĝi [5]; la regularo de la societo postulis skrupule estetikajn vestadon, konduton kaj pensmanieron [6]; li subtiris mian palpebron kaj skrupule esploris mian okulon [7]. akribio, asidueco, precizeco, pedanteco

[skrupu.0a.PSI]

Zorgema, ellasanta neniun detalon de surprenita afero: Eduardo rakontis al mi, kun kia skrupula delikateco vi respektis la vian [8]; ekstreme honesta, skrupula, fidinda rigorulo [9]; post skrupula ekzamenado, la papero evidentigas sin […] nedanĝera [10]. konscienca, responsa ^1.a

[skrupu.0i.KOMUNE]

Heziti, ne agi pro skrupulo: mi ja delonge volis diri al vi mian intencon, sed mi samtempe skrupulis pri timigo al vi [11]; „ĉu ankaŭ Pitizazo sin fordonas al ĉantaĝo?“ Ĝoja demandis, ŝajne sen skrupuli pri interrompado [12].

[skrupu.sen0a.PSI]

Havanta neniun skrupulon, indiferenta al la sekvoj de siaj agoj: plej ruzaj kaj senskrupulaj krimuloj [13]; estu singarda, vi havos aferon kun senskrupulaj, danĝeraj kontraŭuloj [14]; malkaŝe sin ĵeti […] en la batalon kontraŭ la senskrupula hierarkio kaj la socia sistemo [15]; agu saĝe, ĉar ni havas aferon kun aro da treege senskrupulaj virinoj [16]; nun senskrupulaj impostfraŭduloj ne plu povas esti certaj, ke oni ne malkovros iliajn krimojn [17]. senhonta