³rezignaci/i ^JED

rezignacii

serĉi 'rezignacii'

[rezign1.0i]

(ntr)

: [rezign1.0i.akcepti]; Manke de propra forto akcepti, toleri¹ ion, kion oni ne volas: miloj da homoj finis la aferojn terajn kaj atendis rezignacie la morton ^FK; laikoj surpriziĝas, sed rezignacias, ne sciante, kion fari [1]; la studaĵo […] rezignacie devas konfirmi, ke nenio pliboniĝis [2]. kapitulaci², rezigni, despera, allasi, cedi

1. Monato, Yamasaki Seikô: Sociolingvistoj ĉu glacikoraj?, 2004
2. Stefan Maul: Estimataj gelegantoj,, Monato, 2000/08, p. 3

angle:: give up
beloruse:: карыцца, скарацца, пагаджацца (зь лёсам)
ĉine:: 低头丧气 [dītóusàngqì], 低頭喪氣 [dītóusàngqì], 辞去 [cíqù], 辭去 [cíqù], 死心 [sǐxīn]
germane:: aufgeben, resignieren
japane:: 甘受する [かんじゅする], 忍従する [にんじゅうする]
pole:: pogodzić się z losem
rumane:: acceptă-l așa cum este
ukraine:: примирятися, змирятися (з чим-н.)

serĉi 'rezignacio'

[rezign1.0o]

: [rezign1.0o.akcepto]; Stato de tiu, kiu rezignacias; kontraŭvola akcepto: en lingvo natura ĉiu eĉ plej granda efektiva malbonaĵo […] estas akceptata kun plena kontenteco aŭ rezignacio [3]; sur la vizaĝo de Sfinkso estis nenia krueleco, sed rezignacio [4]. rezignemoapatio, indiferenteco

3. L. L. Zamenhof: Paroloj, Parolado antaŭ la Oka Kongreso Esperantista en Kraków en la 11a de aŭgusto 1912
4. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro XXIV