despera
- 1.
- Senespera: Egeono tamen trovos solvon al sia despera situacio [1]; despera kanto [2]; eble la plej despera kaj eleganta esperanta poezio, de poeto, proklaminta epikuran ĝojon kaj fininta la vivon stoike, laŭ la propra decido [3]; leviĝis kriado kaj insultado, despera ĝemado, sed ĉio ĉi helpis neniel [4].
- 2.
- Perdinta ĉian esperon kaj tial senbrida, ekscitegiĝinta, preta fari ĉion ajn spite al la danĝeroj kaj konsekvencoj: Levio iĝis despera kaj furioza [5]; la romano „Desperaj rimedoj“.
1.
Humphrey Tonkin: Shakespeare tutmonda
2. Walter Klag: Recenzo pri Dudek poemoj amaj kaj unu despera kanto, Monato, 1999/09 p. 24
3. Volo al la vivo, esperanto.net
4. Rasch: Ribelo (rakontotraduko)
5. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉap. 26a
2. Walter Klag: Recenzo pri Dudek poemoj amaj kaj unu despera kanto, Monato, 1999/09 p. 24
3. Volo al la vivo, esperanto.net
4. Rasch: Ribelo (rakontotraduko)
5. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉap. 26a
- angle:
- 2. desperate
- beloruse:
- адчайны, безнадзейны, роспачны
- ĉeĥe:
- zoufalý
- ĉine:
- 1. 絕 [jué], 意志消沉 [yìzhìxiāochén], 愁容 [chóuróng] 2. 浮 [fú]
- france:
- désespéré
- germane:
- 1. hoffnungslost, ausweglos, niedergeschlagen, desperat 2. haltlos
- hebree:
- נוֹאָשׁ
- pole:
- 2. desperacky
- ruse:
- 2. отчаянный
- slovake:
- beznádejný, dešperátny, zúfalý
desperulo
- Persono, kiu pro despero pretas uzi ajnan ekstreman kaj senskrupulan rimedon por elturniĝi aŭ atingi sian celon: oni ne devas esti partiano de banditoj kaj de idiotoj aŭ de fanatikaj desperuloj bomboĵetantaj por povi batali por la homaro [6].
6.
Hans-Georg Kaiser: Letero
pri Heine.
- angle:
- desperado
- beloruse:
- адчайнік, рызыкант
- ĉeĥe:
- desperát
- france:
- desperado, hors-la-loi
- germane:
- Haltloser
- ruse:
- отчаянный человек, головорез, сорвиголова
- slovake:
- desperát