desper/a ^PGl

despera

serĉi 'despera'

[desper.0a]

1.: [desper.0a.senespera]; Senespera: Egeono tamen trovos solvon al sia despera situacio [1]; despera kanto [2]; eble la plej despera kaj eleganta esperanta poezio, de poeto, proklaminta epikuran ĝojon kaj fininta la vivon stoike, laŭ la propra decido [3]; leviĝis kriado kaj insultado, despera ĝemado, sed ĉio ĉi helpis neniel [4].
2.: [desper.0a.senbrida]; Perdinta ĉian esperon kaj tial senbrida, ekscitegiĝinta, preta fari ĉion ajn spite al la danĝeroj kaj konsekvencoj: Levio iĝis despera kaj furioza [5]; la romano „Desperaj rimedoj“.

1. Humphrey Tonkin: Shakespeare tutmonda
2. Walter Klag: Recenzo pri Dudek poemoj amaj kaj unu despera kanto, Monato, 1999/09 p. 24
3. Volo al la vivo, esperanto.net
4. Rasch: Ribelo (rakontotraduko)
5. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉap. 26a

angle:: 2. desperate
beloruse:: адчайны, безнадзейны, роспачны
ĉeĥe:: zoufalý
ĉine:: 1. 絕 [jué], 意志消沉 [yìzhìxiāochén], 愁容 [chóuróng] 2. 浮 [fú]
france:: désespéré
germane:: 1. hoffnungslost, ausweglos, niedergeschlagen, desperat 2. haltlos
hebree:: נוֹאָשׁ
pole:: 2. desperacky
ruse:: 2. отчаянный
slovake:: beznádejný, dešperátny, zúfalý

serĉi 'desperulo'

[desper.0ulo]

: [desper.0ulo.senbrida]; Persono, kiu pro despero pretas uzi ajnan ekstreman kaj senskrupulan rimedon por elturniĝi aŭ atingi sian celon: oni ne devas esti partiano de banditoj kaj de idiotoj aŭ de fanatikaj desperuloj bomboĵetantaj por povi batali por la homaro [6].

6. Hans-Georg Kaiser: Letero pri Heine.