pragmat/a

[pragma.0a.KOMUNE]

Celanta efikon en la realo; praktikema: la tria nivelo de la problemo estas la pragmata, tio estas la demando pri tio, ĉu tiuj tri ekzekutoj utilas al la kuba revolucio aŭ ĉu ili malutilas al ĝi [1]; Anne-Sophie estas pragmata, ŝi ne komprenas la eduk-sistemon, „oni petas de vi studi kaj elekti vian metion, sed se vi provis nenion, kiel vi povas scii, kio plaĉos al vi aŭ ne?“ [2].

1.

[pragma.0ismo.KOMUNE]

Konduto celanta precipe praktikan utilon: pragmatismo por iu unuavice signifas gajni monon per Esperanto, ricevi turisman informon aŭ legi menuon en la Internacia Lingvo – kio ja sendube estas utila –, sed por alia ĝi povas antaŭ ĉio signifi la eblecon legi bonan originalaĵon, aŭ literaturan tradukon, aŭ fakan verkon ^EeP ; tro pragmatisma sinteno [3]; tiu decido respegulas la kreskantan pragmatismon en Ĉinio – iom-post-ioma malgraviĝo de la ideologiaj motivoj kaj prioritatiĝo de la faktoroj ekonomiaj [4].

2.

[pragma.0ismo.FIL]

Doktrino, kiu akceptas kiel kriterion de l' vereco nur la praktikan valoron. empiriismo, oportunismo, utilismo