^*plezur/o ^PV

[plezur.0o.KOMUNE]

Agrabla sento de bonstato, komforteco, ĝojo, kiun naskas kontentigo de deziro aÅ­ inklino: [ili] tiel laÅ­te kaj agrable kantas, ke estas plezuro ilin aÅ­di ^FK ; ŝia sola plezuro estis sidi en sia ĝardeneto ^FK ; estas por mi plezuro vidi, ke vi nun iom ripozas, li diris al sia edzino ^FK ; li ruĝiĝis de plezuro ^DL ; veturo de plezuro ^FK ; por plezuro oni aranĝas festenojn [1]; [ili] trovas plezuron en la malordo de la malboneco [2]; ŝiaj karesoj ĝuigu vin […] ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron [3]; serĉu plezuron ĉe la Eternulo, kaj Li plenumos la dezirojn de via koro [4]; ekzistas nenio pli bona, ol ke homo ĝuu plezuron de siaj faroj [5]; vivi en silko kaj veluro, en ĝojo kaj plezuro ^PrV ; malhumileco estas kara plezuro ^PrV ; antaÅ­ ĉio zorgu oficon ― plezuro atendos sian vicon ^PrV . ĝuo¹, voluptokun plezuro

1.

[plezur.0a.KOMUNE]

Plena je plezuro, akompanata de plezuro, agrabla: liberan vivon havas ni, plezuran kaj sen mastro [6]; li konsideradis kiel bonan ĉion, kio estis al li plezura ^QuV ; aĝo tro matura ne estas plezura ^PrV . ĉarma

2.

[plezur.0a.amuza]

Celanta plezuron: plezura vojaĝo; la plezuraj artoj ^KPr ; irante el la legoma al la plezura ĝardeno ^ChL .

[plezur.0iga.KOMUNE]

Kaŭzanta plezuron: dia, plezuriga vivmaniero ^Rsp ; vi plantis plantaĵojn plezurigajn [7]; jen plezuriga respondo, kiel ne venis al vi en la kapon diri, ke post monato oni povas sciiĝi ankoraŭ pli bone [8]; sekvis la plezuriga tradicio iri al la kafejo ^ChR ; ĉiuj tre gajis, forgesis la zorgojn, kantis kaj ridis, kaj sonis tie tia plezuriga muziko ^MortulŜip .

[plezur.0igi.KOMUNE]

Kaŭzi plezuron al...: mi serĉis en mia koro, kiel plezurigi mian korpon per vino [9]; gesinjoroj de Prelongo, dezirante plezurigi sian filinon, konsentis veni ĉiujare en Parizon ^KPr ; kara Petro, por min plezurigi venu kun mi ^ChL ; plezurigu vin kiel ĉiuj aliaj ^MortulŜip .

Senti plezuron: ĉiuj ĉi bienoj estas viaj, je via komuna dispono por promenadi kaj, plezuri ^Ret ; kiam falas via malamiko, ne ĝoju, kaj ĉe lia malfeliĉo via koro ne plezuriĝu [10]; ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, ni plezuriĝu per la amo [11]; nu, plezuru, Jozefo, plezuru – ĉar ega feliĉo trafis vin ^SkandalJozef ! se [li] ne estus tiom turmentita […], li verŝajne plezurus rakontante pri la akcepto en la kliniko ^MkM .

Malagrablaĵo, ĉagreno: kun nuanco de malplezuro en la voĉtono [12]; li ĉiam esprimadis sian malplezuron al la malfruinta studento ^FK ; pro la multaj malplezuroj li tute griziĝis ^DL ; ĉi tiu sinjorino […] volas doni al vi lecionojn de franca lingvo, memoru, ke vi faru al ŝi nenian malplezuron ^Marta ; la virino montris embarason kaj malplezuron ĉe la vido de fremdaj vizitantoj ^Iŝtar . dorno.

[plezur.mal0a.KOMUNE]

Sena je plezuro, malagrabla: la rideto ĉirkaŭ ŝia buŝo transiris en malestiman kaj malplezuran esprimon ^Iŝtar ; la bastonfrapoj komencis tamburi malplezuran ritmon sur la dorso [13]; jen kaj jen li pro sia afabla komplezemo al fremduloj, kiuj ne ĉiam uzas tion diskrete kaj takte, venis en malplezurajn situaciojn, kiuj solviĝis nur pro la saĝa kaj energia interveno de lia edzino ^VojaĝImp .

[plezur.mal0iga.KOMUNE]

KaÅ­zanta malplezuron: pardonu min, se mi diros ion malplezurigan [14].

(tr)

[plezur.mal0igi.KOMUNE]

Kaŭzi malplezuron al...: por ke li tiel malafable min malplezurigu […], estos necese, ke li havu potencegajn motivojn ^ChL ; ne ĝenu, ne malplezurigu la infanfestojn [15]; ne malplezurigu min post la penado, kiun mi suferis [16].

(frazaĵo)

Ĝentila esprimo por montri sin servopreta, helpema; memkompreneble: [mi] kun plezuro parolos kun vi senceremonie ^DL ; Donu ĝin al mi prunte ― rapide! Certe, certe ... kun granda plezuro [17]; sinjorino Anneto kun plezuro plenumis lian modestan deziron, — ŝi donis al li sian adreson, prenis de li lian ^FK ; al la malamik' en kuro faru ponton kun plezuro ^PrV . certe, jes ja¹, klare³