³obtuz/a

1.

[obtuz.0a.angulo]

^PIV1 (p.p. angulo) Pli granda ol orto (90˚), sed malpli granda ol streĉita angulo (180˚): en triangulo maksimume unu angulo estas obtuza. malakutaakuta

2.

[obtuz.0a.MUZ]

(pri sono) Malalta kaj kvazaŭ sufokita: oni aŭdis la obtuzan kantadon de la temaŝino [1]; miloj da voĉoj, intermiksitajn […], obtuzaj ekkrioj kaj misteraj murmuroj ^Marta ; obtuza krakado eksterdome en la neĝo anoncas, ke persono alproksimiĝas [2]; lia atento estis kaptata de obtuza tuso [3]; bruego de l’ maro batas en la orelojn kiel monotona kaj obtuza akompano ^Metrop ; oni aŭdis nur la bruon de la muelŝtonoj, obtuzan kantadon de la muelistoj kaj murmuradon de la rivero [4]; nun estis kvazaŭ tomba, obtuza silento [5]; ĉu [vi] tiel respektas la homon? – mi demandis per obtuza riproĉo [6]. malakra

3.

[obtuz.0a.sente]

Ne preciza, ne klare sentata: en ĉi tiu mallonga ekĝemo sonis obtuza kolero kaj senfina doloro ^Marta ; ŝatata laboro […] ebligis ŝin iafoje eĉ forgesi la obtuzan kordoloron, kiun kaŭzis la disiĝo de Vilfrido [7]; maltrankvilaj pensoj kaj obtuzaj antaŭtimoj okupis ŝian kapon [8]; la fruktoj […] premis siajn ŝosojn […] en la obtuzan aeron de la sentera senluma kelokavo [9].