^*fidel/a ^UV

1.

[fidel.0a.iu]

(iu) Plenumanta kun konstanta akurateco kaj sindoneco la faritajn promesojn; ne trompanta la konfidon de iu; ne perfida: kiu do el ĉiuj viaj servantoj estas tiel fidela, kiel David [1]; li estis homo fidela, kaj diotima [2]; la Judoj restis fidelaj al sia reĝo [3]; vi […] estas fidela al li kiel hundo [4]; forta kaj fidela en sia kredo [5]; fidela ĝis la morto [6]; la feliĉo restas fidela al mi [7]; nigrabluaj fidelaj (esprimantaj fidelecon) okuloj [8]; Zamenhof mem restis fidela al sia gvida ideo, ke la progresigo de Esperanto ne devas esti ligita al unu persono [9]; resti fidela al la principo dubi pri ĉiu kaj ĉio [10]; multjara fidela komunisto [11]; amiko fidela estas trezoro plej bela ^PrV . fidinda, konfidebla, lojala

2.

[fidel.0a.io]

(io) Konforma al originalo aÅ­ al vero, ekzakta: tiuj vortoj estas fidelaj kaj veraj [12]; atestanto fidela kaj vera [13]; fidela al la […] ŝablono [14]; jen mia fidela raporto [15]; versa traduko, kelkfoje simpliga, kelkfoje ne tre fidela [16]. aÅ­tenta, kredinda, vera²

1.

[fidel.0eco.KOMUNE]

Kvalito de tiu kiu agas fidele: repagu al ĉiu laŭ lia justeco kaj fideleco [17]; ili estas generacio perfida, infanoj, kiuj ne havas en si fidelecon [18]; ĉu mi povas fidi la fidelecon de la soldatoj [19]? ili venis ĉiuj senescepte, ne tiom pro la spektaklo mem, kiom por montri al la cezaro post la lasta incidento sian fidelecon [20]; fideleco al la kredo de niaj prapatroj [21]; kun li mi edziniĝis, al li mi ĵuris fidelecon [22].

2.

[fidel.0eco.konformeco]

Konformeco al originalo aŭ vero: ne povante juĝi la fidelecon al la originalo, mi havas la impreson, ke Berveling celas precizigi ĉion, kio ĉe Zamenhof restis ambigua, svaga aŭ eĉ rekte erara [23]; fideleco al […] tradicioj [24].

1.

[fidel.0ulo.KOMUNE]

Homo fidela: li aŭskultis la petojn de la lasta areto de siaj fideluloj [25]; la fidelulo de la reĝo marŝis plu, li marŝadis tiom, ke fine li atingis Sunleviĝlandon [26]; ne fidu fidelulon, fidu propran okulon ^PrV .

2.

[fidel.0ulo.REL]

Fidela ano de religia grupo; aktiva adepto kontraste al malfidelulo: malaperis piuloj kaj maloftiĝis fideluloj inter la homidoj [27]; oni anoncis al la fideluloj, en la templo de Astarte, ke Kama mortis [28].

[fidel.mal0a.KOMUNE]

Trompa, ne fidela: malfidela administratoro, kiu ŝtelis [29]; mi volis puni la malfidelan virinon [30]; (figure) la malfidelaj, nereteneblaj sunradioj [31]; nur la komplete malfidelaj homoj insistas, ke ni ĵuru al ili fidelon, por la fidelaj sufiĉas klare eldirita vorto [32].

[fidel.mal0igxi.KOMUNE]

Sin montri malfidela: tiuj virinoj […] ne malfideliĝos al siaj edzoj [33]. apostatiĝi, defali, deturniĝi, perfidi, transkuri

1.

[fidel.mal0ulo.KOMUNE]

Homo malfidela, malkonstanta, nefidinda: li havis tro […] da rilatoj kun la malfideluloj kaj malamikoj [34]; ĉe la kolumo ŝi ĉiufoje malkovras fremdajn harojn, kaj ŝi priblekas la malfidelulon [35].

2.

[fidel.mal0ulo.REL]

Eksterulo rilate al fideluloj de iu religio; sendiulo aŭ alireligiano: la dioj montros sian forton kontraŭ la malpieco de la malfideluloj [36]; tra la epokoj, la religiuloj ĉiam invokis dian mandaton por masakri malfidelulojn [37]. herezulo, pagano, profanulo

Ne devianta de la vero, fidele esprimanta la veron, verema: la verfidela historiisto Turpín [38]; la aŭtoro de tiuj verfidelaj linioj [39].