^*dung/i ^UV

(tr)

Interkonsenti kun laboristo, servisto aŭ oficisto por havigi al si ties servadon laŭ difinita salajro: mi devas dungi bonan advokaton kaj mi tute ne havas monon [1]; li dungis servistojn kaj aĉetis ĉion necesan por longa vojaĝo [2]; ili dungis kontraŭ vi Bileamon, […] por malbeni vin [3]; ili dungis al si tridek du mil ĉarojn kaj la reĝon de Maaĥa […] kaj venis al la milito [4]; dungi laboristojn por sia vinberĝardeno [5]; en tiu urbo fraŭlino Delanjo dungis kaleŝon [6]; ni dungis ŝipon kaj virojn por ĝin veturigi [7]; dungu taŭgan virinon por la mastrumado [8]; Kristoforo dungis maljunulon por ruĝkolori la konstruaĵon kaj forigi la malpuraĵon [9]; [la] pograndistoj dungis kolportistojn, kiuj devis kvitanci liston de la vendotaj komercaĵoj [10]. enpostenigi, lui, okupi³

Iu, kiu dungas: ili dependas de la uzino, dependas de dungantoj [11]; vi submetiĝos al treege seriozaj riskoj, miaj dungantoj estas tre postulemaj kaj ne ridas pri tiaj aferoj [12]; EU […] estas tutmonde la plej granda dunganto por interpretistoj [13]; dungantoj nun kompensas biciklan transporton de la loĝejo al la laborejo per po 0,15 eŭroj kilometre [14]. labordonanto

Iu dungita kaj laboranta kadre de tiu interkonsento: kiel sklavo, kiu sopiras al ombro, kaj kiel dungito, kiu atendas sian pagon, tiel mi ricevis sorte monatojn vantajn [15]; la pago por dungito ne noktorestu ĉe vi ĝis mateno [16]; laborante kiel dungito oni nur duone sentas sin kiel vera homo, li diris [17]; unu el tiuj dungitoj estas tiel forta, ke li povas egali ne du, sed kvar homojn [18]; liaj kunlaborantoj estas unu dungito kaj du nepagataj sekretariinoj [19]; la familio transposedigis la kafejojn al la dungitoj, kiuj provis funkciigi ilin kiel laboristan kooperativon [20].

Aro de ĉiuj dungitoj: kiam deputito efektive volas uzi sian propran lingvon, ofte necesas improvize serĉi hazardan angligonton inter la parlamenteja dungitaro [21]. personaro, etato²

Stato de dungito: Vinař ŝajne maldistingas sklavecon disde dungiteco [22].

(tr)

(iun) Ĉesigi ties dungitecon: [ĉu] maldungi iun en la fabriko, kiu ne plaĉas al mi [23]? min oni baldaŭ maldungis, kiom ajn mi penis denove dungiĝi, mi nenie estis akceptita ^Metrop ; mi devis maldungi la laboristojn, ĉar post la pago de la rentoj ne restis mono [24]; ili maldungis la restintan armeon kaj rekomendis al ĉiu, iri hejmen [25]. eksigi ¹

Interkonsenti kun dunganto: juna viro, [li] sin dungis kiel soldato [26]; la mulistoj […] dungas sin al vojaĝantoj ĉe Porta Capena [27]. sin enservigi