^*dres/i ^UV

(tr)

1.

[dres.0i.malsovagxigi]

Instrui beston por iu celo: punita, kiel bovido ne dresita [1]; li povis dresi hundon nombri de unu ĝis tri ^Ret ; [li] dresis sian hundon tiamaniere, ke li ĵetis al ĝi paperpeceton kaj […] la hundo devis ĝin kapti kaj gluti ^VaK ; (figure) ŝi estas nedresebla (sovaĝa) leonino [2].

2.

[dres.0i.disciplini]

(figure) Disciplini: „bone,“ respondis li, „mi dresos la gigantojn kaj ne bezonas por tio la cent kavalirojn: kiu faligas sep per unu bato, tiun ne timigas du“ [3]; nur la energia disciplino de la kolegio estas kapabla dresi tiun komandeman kaj kolereman karakteron ^KPr ; ĝentilaĵoj de iuj „Vienaj Skoloj pri bona konduto“ per kiuj oni dresis min en infanaĝo neniam infektis lin. [4]; mi iru kaj kunpremu la gorĝon al tiu ĉi dresita paŝtista hundo, ke la ruĝa suko ŝprucu ĉe li el ĉiuj ŝvitporoj [5].

Rim.: Laŭ BL: Ankaŭ eblas diri malsovaĝigi.

eduki, ekzerci, kondutigi, malsovaĝigi, trejni

Homo, kiu profesie dresas bestojn: cirka dresisto ^KrM ; bela dresistino de leonoj permesis al leono preni pecon da sukero el ŝia buŝo ^FK ; en la korton eniris du […] dresistoj de serpentoj kun sako plena de venenaj rampaĵoj kaj komencis spektaklon [6].